Znalezisko z 1927 roku okazało się starsze od początkowych szacunków. Obecnie datowano je pomiędzy 44 tys. 200 a 41 tys. 500 lat.
W 1927 r. w jednej z jaskiń hrabstwa Kent odkryto fragment górnej szczęki (tzw. maxilla), zawierającej trzy zęby. W 1989 r. naukowcy z Oksfordu datowali ją błędnie na 35 tys. lat.
Dzięki zastosowaniu doskonalszej technologii datowania radiowęglowego, zespół pod kierunkiem Thomasa Highama z Uniwersytetu Oksfordzkiego i Chrisa Stringera z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie dokonał obecnie bardziej precyzyjnej oceny wieku skamieniałości. Okazało się, że liczy ona pomiędzy 44 tys. 200 a 41 tys. 500 lat.
Analizy morfologiczne zębów wskazują, że są to kości człowieka współczesnego anatomicznie, nie zaś neandertalczyka.
Oznacza to, że te skamieniałości są najstarszymi, jak dotąd, kośćmi człowieka współczesnego, znalezionymi w Europie. Są one świadectwem szybkiego rozprzestrzeniania się naszych przodków na kontynencie europejskim, a także dłuższego współistnienia z neandertalskimi kuzynami, którzy w tym czasie zamieszkiwali Europę.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Astronomowie zapewniają, że miną one naszą planetę w bezpiecznej odległości.
Badania puszkowanych łososi pomogły ocenić zmiany stanu mórz w ciągu 40 lat
Szympansy i bonobo rozpoznają widocznych na zdjęciach członków stada niewidzianych od ponad 25 lat.
Jak na razie jego jednym przedstawicielem jest osa Capitojoppa amazonica.
Wilki z obrożami telemetrycznymi pomagają ujawniać przypadki wyrzucania padliny w lesie.