Amatorzy astronomicznych obserwacji we wrześniu będą mieli dobre warunki do podziwiania Jowisza, Urana i Neptuna oraz trzech planetoid.
NASA
Płaszczyzna orbity ziemskiej widziana w świetle słonecznym zza Księżyca
Zdjęcie sondy Clementine. Od lewej: Merkury, Mars, Saturn
Wrzesień to miesiąc równonocy jesiennej, czyli momentu przejścia Słońca przez równik niebieski z półkuli północnej na południową. W tym roku moment ten, związany z początkiem astronomicznej jesieni, wypada 22 września o godz. 22.44 naszego czasu.
Na dobre rozpoczyna się sezon na poranne obserwacje Marsa i Jowisza. Godzinę przed wschodem Słońca Czerwoną Planetę dojrzymy w konstelacji Raka na wysokości ponad 20 stopni nad wschodnim horyzontem. W okolicach 8 września Mars znajdzie się tylko pół stopnia od jasnej gromady otwartej Żłobek.
Dużo jaśniejszego od Marsa Jowisza znajdziemy w gwiazdozbiorze Bliźniąt. Rankiem widać go około 40 stopni nad wschodnim horyzontem. Warto użyć lunety lub teleskopu, aby podziwiać jego tarczę i księżyce.
Wrzesień to doskonały czas do podziwiania Neptuna i Urana. Neptun był w opozycji pod koniec sierpnia, a Uran będzie w niej na początku października. Obie planety widać więc przez całą noc: Urana w konstelacji Ryb, Neptuna w Wodniku. Oba ciała mają blask bliski maksymalnego. W przypadku Urana to 5.7 magnitudo, a w przypadku Neptuna 7.8 magnitudo. Oznacza to, że w bardzo dobrych warunkach Urana dojrzymy gołym okiem, a do obserwacji Neptuna wystarczy mała lornetka.
W sierpniu w opozycji znalazła się planetoida (7) Iris. Maksimum swojego blasku (7.9 magnitudo) osiągnęła ona 19 sierpnia. We wrześniu jej jasność będzie spadać od 8.1 do 8.8 magnitudo, a to oznacza, że będzie ją można dostrzec przez niewielką lornetkę. Odnajdziemy ją prawie dokładnie po środku pomiędzy gwiazdami Beta i Epsilon Wodnika.
Podobną jasność do Iris (maksymalnie 8.2 magnitudo) osiągnie planetoida(324) Bamberga, która w opozycji znajdzie się 13 września. W okolicach tej daty znajdziemy ją w konstelacji Ryb (niedaleko gwiazd Gamma i Theta).
Wrzesień to także dobry czas do obserwacji planetoidy (89) Julia. Jest ona słabsza od Iris i Bambergi, bo jej blask wynosi 9.1-9.2 magnitudo, ale wciąż jest w zasięgu zwykłej lornetki o obiektywie około 50 mm lub większym.
Badania puszkowanych łososi pomogły ocenić zmiany stanu mórz w ciągu 40 lat
A potem zdziwienie że coraz częściej pojawiają się zdrowotne problemy.
Splątane znaczy jakoś połączone niezależnie od dzielącej je odległości.
Badacze kolejny raz obalili wyniki uzyskane pod koniec lat 80. metodą radiowęglową.
Plamy krwi na Całunie zachowują czerwoną barwę. Naukowcy podjęli próbę wyjaśnienia tego fenomenu.