Wszechświat krótko po Wielkim Wybuchu mógł zniknąć. Cała materia mogła się zamienić w energię. I prawdę mówiąc, nie do końca wiemy, dlaczego tak właśnie się nie stało. Mogę chyba powiedzieć jeszcze więcej. Z naszej dotychczasowej wiedzy wynikało, że świat nie powinien istnieć. A jednak jest. I to coraz większy.

Bliźniak jednojajowy

Wszystko, cokolwiek wokoło siebie widzimy, jest zbudowane z protonów, neutronów oraz elektronów. Protony i neutrony złożone są z jeszcze mniejszych kawałków, zwanych kwarkami. Z tych trzech rodzajów klocków zbudowane są nie tylko przedmioty, które otaczają nas bezpośrednio, ale nawet najdalsze gwiazdy, jakie możemy zaobserwować. Jednak cząstek we wszechświecie jest znacznie, znacznie więcej niż tylko te trzy wspomniane. Każda z nich występuje w dwóch odmianach. Tej materialnej i – przeciwnej – antymaterialnej. Cząstki z jednej i drugiej „familii” mają takie same masy, ale są naładowane przeciwnym ładunkiem elektrycznym i tak np. elektron ma ładunek elektryczny ujemny, ale antyelektron – pozyton – dodatni. Protony mają ładunek elektryczny dodatni, ale antyprotony naładowane są ujemnie. Ciekawe, prawda? A jeszcze ciekawsze jest to, że gdy proton zetknie się z antyprotonem, następuje anihilacja. Cała masa tych dwóch cząstek zamienia się w energię. Zresztą tak dzieje się nie tylko przy zetknięciu protonu z antyprotonem, ale zawsze, gdy materia dotknie antymaterii.