Moim skromnym zdaniem na załączonym do artykułu zdjęciu jest pokazane zaćmienie Słońca, a nie Księżyca :-)

Czy ta wypowiedź o błędnym zdjęciu to żart? Oczywiście, że na zdjęciu jest zaćmienie księżyca.

Jeśli to jest zaćmienie Księżyca, to co tam z tyłu robi Słońce?

To księżyc, tyle, że jasno "świeci", to nie słońce :D

Garść informacji na temat zaćmienia Księżyca: http://przenosneplanetarium.pl/blog/2011/06/15/trzy-kolorowe-pilki-czyli-zabawa-w-zacmienie/

http://www.photoblog.pl/kicekpicek/96387192/krotka-historia-pewnej-kuli.html
Robiłem zdjęcia Sony Alpha 290 + 200mm, różne czasy naświetlania, f5.6, ISO 400 - 800.
około godzinny proces odsłonięcia Księżyca po zaćmieniu.

Zdjęcia robione z miejsca +50° 4' 28.08", +22° 14' 18.58"

Akurat widziałem coś takiego u siebie.
Coś pięknego i mistycznego.
Tylko, że mój księżyc się nie obraca i świecąca część była po lewej stronie.
(To było w przeddzień ostatniego zaćmienia słońca).
Zastanawiam się jednak jak to jest możliwe, że księżyc widoczny jest w ten sposób? Jeżeli by kierując się wiedzą, wpajaną nam w szkole i tym co piszecie w artykule, powinien on być zasłonięty i częściowo nie widoczny, jak podczas normalnych faz księżyca.
Cytuje:
"Do zaćmienia Księżyca dochodzi, gdy w jednej linii ustawi się Słońce, Ziemia i Księżyc."
Więc ziemia jest w tym momencie po środku.
" Cień rzucany przez naszą planetę jest wtedy na tyle duży, że Srebrny Glob jest w stanie w nim się schować."
A więc księżyc powinien być niewidoczny.
" A ponieważ nasz naturalny satelita świeci światłem odbitym od Słońca, jego zablokowanie powoduje, że tarcza Księżyca przestaje świecić."
Otóż to.

A tu widać zupełnie co innego.
Poza tym, cieć rzucany przez ziemię na księżyc powinien być większy a tu widać ewidentnie, że jego łuk (cień), który zasłania księżyc jest wielkości księżyca.

Na logiczny i zdrowy rozsądek to ta teoria przeczy praktyce. Fakty przeczą tej teorii.