Znalezisko z 1927 roku okazało się starsze od początkowych szacunków. Obecnie datowano je pomiędzy 44 tys. 200 a 41 tys. 500 lat.
W 1927 r. w jednej z jaskiń hrabstwa Kent odkryto fragment górnej szczęki (tzw. maxilla), zawierającej trzy zęby. W 1989 r. naukowcy z Oksfordu datowali ją błędnie na 35 tys. lat.
Dzięki zastosowaniu doskonalszej technologii datowania radiowęglowego, zespół pod kierunkiem Thomasa Highama z Uniwersytetu Oksfordzkiego i Chrisa Stringera z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie dokonał obecnie bardziej precyzyjnej oceny wieku skamieniałości. Okazało się, że liczy ona pomiędzy 44 tys. 200 a 41 tys. 500 lat.
Analizy morfologiczne zębów wskazują, że są to kości człowieka współczesnego anatomicznie, nie zaś neandertalczyka.
Oznacza to, że te skamieniałości są najstarszymi, jak dotąd, kośćmi człowieka współczesnego, znalezionymi w Europie. Są one świadectwem szybkiego rozprzestrzeniania się naszych przodków na kontynencie europejskim, a także dłuższego współistnienia z neandertalskimi kuzynami, którzy w tym czasie zamieszkiwali Europę.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Badania puszkowanych łososi pomogły ocenić zmiany stanu mórz w ciągu 40 lat
A potem zdziwienie że coraz częściej pojawiają się zdrowotne problemy.
Splątane znaczy jakoś połączone niezależnie od dzielącej je odległości.
Badacze kolejny raz obalili wyniki uzyskane pod koniec lat 80. metodą radiowęglową.
Plamy krwi na Całunie zachowują czerwoną barwę. Naukowcy podjęli próbę wyjaśnienia tego fenomenu.