W tygodniku „Science” ukazał się artykuł, a w nim szacunki, że jeżeli tempo tego zmniejszania utrzyma się, do połowy stulecia odbudowana zostanie warstwa ozonu sprzed ery przemysłowej.

Warstwa ozonowa jest swego rodzaju filtrem, dzięki któremu do powierzchni Ziemi dociera mniejsza ilość potencjalnie groźnego promieniowania UV. W latach 80. poprzedniego stulecia zauważono, że na naturalne zmiany ilości ozonu w atmosferze nakłada się także działalność człowieka, a konkretnie produkcja freonów. Stosowano je w chłodnictwie, a także w aerozolach. W 1987 roku zakazano ich wykorzystywania. Z pomiarów wynika, że w latach 2000–2015 dziura ozonowa zmniejszyła się o około 4,5 mln kilometrów kwadratowych.