Trudno przeanalizować, którędy w tym wypadku mogły przebiegać pokrętne ewolucyjne drogi. Bo oto mamy konia (zebra należy do rodzaju Equus), którego umaszczenie wystawia go na niebezpieczeństwo. Nauka zajmowała się zebrą od wielu lat, zadając sobie pytania tylko z pozoru dziecinne: „Po co zebrze paski?” oraz „Czy zebra jest biała w czarne paski, czy czarna w białe?”.

Jak zniechęcić bąki

Początkowo uważano, że zebry mają białą sierść z czarnymi pasami. A to dlatego, że miewają białe podbrzusze. Badania embriologiczne dowiodły jednak, że podstawowy kolor sierści zwierzęcia jest czarny, a białe paski i brzuchy są dodatkami. Pytanie o sens takiego umaszczenia okazało się trudniejsze i dopiero dziś prawdopodobnie poznaliśmy na nie odpowiedź. Oczywiście ewolucja nie polega na tym, że zwierzę przystosowuje się do środowiska. Tak widział to pionier ewolucjonizmu Jean-Baptiste de Lamarc – ten od słynnej żyrafy, która miała coraz dłuższą szyję, aby dosięgać i objadać coraz wyższe gałęzie. Ewolucja działa inaczej. To środowisko selekcjonuje wśród mnogości spontanicznie powstałych na drodze mutacji form te najlepiej w danym momencie przystosowane. Jakim zatem cudem środowisko wyselekcjonowało pasiastą zebrę?