Twórcami narzędzi byli najprawdopodobniej nasi wymarli kuzyni, ludzie neandertalscy, którzy zamieszkiwali wówczas Europę. Nasi bezpośredni przodkowie do Europy jeszcze wówczas nie dotarli.

Ze stanowiska archeologicznego Castel di Guido w pobliżu Rzymu pochodzą narzędzia wykonane z kości słoni, które wówczas żyły na Półwyspie Apenińskim. Naukowcy piszą o dużej różnorodności narzędzi, jakiej nie spotyka się w innych miejscach w tamtym okresie. Badania prowadzone były pod kierunkiem Paolli Villa z University of Colorado w Boulder (USA). Artefakty wydobyto jeszcze w latach 1979-1991. W najnowszych badaniach naukowcy dokonują analizy 98 kościanych narzędzi.

Stanowisko znajduje się w pobliżu koryta wyschniętego strumienia, gdzie do wodopoju przychodziły słonie, a niektóre z nich umierały. Były to słonie leśne (Palaeoloxodon antiquus), które licznie zamieszkiwały wówczas Europę. Największe mierzyły ponad cztery metry wysokości i osiągały wagę nawet 10 ton, były więc znacznie większe niż dzisiejsze słonie afrykańskie. Kości do wyrobu narzędzi mogły pochodzić od padłych słoni.

Naukowców zainteresowało również jedno z narzędzi wytworzone z kości dzikiego bydła - długie i gładkie na końcu. Zdaniem badaczy jest to gładziarka, typ narzędzia używany do obróbki skóry, znany dotąd ze stanowisk archeologicznych młodszych o 100 tys. lat. Podobnego narzędzia używa się po dziś dzień.

Więcej - na stronie publikacji źródłowej (www.colorado.edu/today/2021/08/30/researchers-identify-record-number-ancient-elephant-bone-tools)