Skoro są środowiska głoszące konieczność realizacji potrzeb seksualnych dzieci (czytaj pedofilię), to poligamia i kazirodztwo nie jest niczym szczególnym. Kazirodztwo jest naturalną konsekwencją zrównania w wymiarze etycznym tzw. orientacji seksualnych oraz dopuszczalności aborcji. To jest logiczny ciąg wydarzeń, który ludzie nie zawsze dostrzegają. Dlatego eutanazja i aborcja po porodzie staną się faktem, jeśli ludzie się nie opamiętają.

Poligamia już jest od dawna; przecież ponowne związki katolików po rozwodzie to nic innego jak ukryta poligamia (albo częściej bigamia). Wszak małżeństwo katolika jest nierozerwalne, a więc jeśli weźmie rozwód cywilny, a potem się ożeni to ma już drugą żonę (albo męża).

Poligamia już jest od dawna; przecież ponowne związki katolików po rozwodzie to nic innego jak ukryta poligamia (albo częściej bigamia). Wszak małżeństwo katolika jest nierozerwalne, a więc jeśli weźmie rozwód cywilny, a potem się ożeni to ma już drugą żonę (albo męża).

Jest subtelna różnica między eliminacją osób (a może zarodków?) z wadami genetycznymi, a minimalizowaniem ryzyka poczęcia się chorych dzieci. Faktem jest, że nie ma innej niereligijnej argumentacji przeciwko kazirodztwu. Relatywizacja pojęć takich jak dobro i podnoszenie wolności do rangi absolutu powoduje, że żaden argument socjologiczny, psychologiczny, kulturowy, nie jest skuteczny. Każdy niewykształcony chłop w średniowieczu wiedział, że kazirodztwo jest złe. Potrzeba było tysiące lat "nauki" i "rozwoju", żeby tego typu "zacofanie" podważyć.