​Jeszcze 75 lat temu tętniła życiem. To była jedna z najrozleglejszych wsi w tym regionie. Mieszkało tu kilkaset osób, głównie grekokatolików, a od 1928 r. prawosławnych. Prócz licznych gospodarstw we wsi działały m.in. szkoła, dwa duże młyny, poczta, karczma, mała elektrownia wodna i dwie cerkwie. Co dwa tygodnie urządzano znane w okolicy targi, a cztery razy w roku jarmarki. Dziś rzadko zapuszczają się tu nawet turyści. To jedna z najdzikszych dolin w kraju. Pamięci strzegą tylko krzyże i groby dawnych mieszkańców. Czasem na zarośniętych zboczach można dostrzec zarys fundamentów zniszczonych przez dziesięciolecia zabudowań. Tak wygląda Nieznajowa, jedna z wielu łemkowskich wsi w Beskidzie Niskim, których mieszkańcy zostali deportowani przez komunistyczne władze Polski Ludowej tuż po wojnie. Społeczność, która żyła w tym miejscu od 400 lat z dnia na dzień zniknęła bez śladu, zesłana do ZSRR. Tu można namacalnie dotknąć tego, co nazywamy przemijaniem.

Kenia. Nairobi. Gruboskórni wychowankowie David Sheldrick Trust, organizacji zajmującej się pomocą młodym słoniom, osieroconym wskutek kłusownictwa. Ośrodek znajdujący się na obrzeżach stolicy Kenii, w sąsiedztwie Nairobi National Park, został założony przez Daphne Sheldrick (zm. 2018), wdowie po majorze Davidzie Leslie Sheldricku (zm.1977), jednym z czołowych obrońców dzikiej przyrody na terenie Kenii. Do dziś ośrodek pomógł  244 osobnikom, wykonał ponad 5900 akcji weterynaryjnych, posiada 14 zespołów ratunkowych. Pory karmienia zwierząt są atrakcją turystyczną, na terenie ośrodka prowadzone są też zajęcia edukacyjne dla uczniów. Z "Gościem" byliśmy również "za kulisami", podczas wyprowadzania zwierząt do buszu. Zdjęcia: Krzysztof Błażyca/Foto Gość