Fragment książki "Kościół i nauka", Wydawnictwo WAM, 2003 Klasyfikacja istot żywych Gatunki biologiczne Ewolucja jako fakt historyczny Argumenty za ewolucją Argumenty przeciwko i postępy
Ewolucja jako fakt historyczny
Teoria ewolucji gatunków zakłada, w wielkim uproszczeniu, że skoro obecnie każdy żywy organizm pochodzi od innego organizmu, tak samo działo się wcześniej; istoty żywe i ich gatunki rozwinęły się dzięki innym, wcześniejszym. Świat organizmów żywych ewoluował od pierwszych prymitywnych istot z początków historii życia na Ziemi aż do stworzenia niebywale różnorodnej i imponującej mnogości gatunków, jaką możemy podziwiać z dzisiejszej perspektywy. Zwolennicy ewolucji gatunków dowodzą, że chodzi o proces rzeczywisty, historyczny, o coś, co faktycznie się wydarzyło.
José de Acosta, XVI-wieczny jezuita hiszpański i przyrodnik, badając faunę Ameryki Południowej, doszedł do wniosku, że mogła ona pochodzić od europejskiej, a jej odmienność jest skutkiem różnorodnych przemian. Inny przyrodnik, Francuz Georges Louis Leclerc de Buffon (1707-1788), autor syntetycznego dzieła o przyrodzie Histoire naturelle..., przyjmował możliwość ograniczonej zmienności gatunków pod wpływem środowiska.
Erasmus Darwin (1731-1802), angielski lekarz i przyrodnik, w dziele Zoonomia or the Laws of Organic Life (1794-96) wysunął teorię o zmienności gatunków pod wpływem warunków zewnętrznych i dziedziczności cech nabytych. Jean-Baptiste de Lamarck (1744-1829), przyrodnik francuski, w Filozofii zoologii (1809, wyd. pol. 1960) formułuje pierwszą spójną i opartą na naukowych podstawach teorię ewolucji. Jest zwolennikiem tezy o ciągłej i stopniowej ewolucji gatunków. Podsumowuje swą teorię w drugim dziele Histoire naturelle des animaux sans vertèbres (t. 1-7, 1815-29).
Prawdziwą burzę w sferach intelektualnych wywołała w 1859 r. publikacja dzieła O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego (The Origin of Species by Means of Natural Selection; pol. pełne wydanie 1884) angielskiego przyrodnika Charlesa Roberta Darwina (1809-1882). Pierwsze wydanie – 1250 egzemplarzy – rozeszło się już w pierwszym dniu sprzedaży. Wielka zasługa wnuka Erasmusa Darwina polega na wsparciu teorii ewolucji bogatym materiałem naukowym, doświadczeniem i obserwacją.
Alfred Russel Wallace (1823-1913), angielski przyrodnik i, podobnie jak Darwin, zapalony podróżnik, od wczesnych lat młodości zajmuje się problemem pochodzenia gatunków, a od 1855 r. rozwija – zupełnie niezależnie od Darwina – teorię ewolucji. Swoje poglądy zawarł w manuskrypcie, który wysłał Darwinowi w 1858 r. W lipcu tego samego roku obaj zaprezentowali swe tezy przed Linnean Society of London; ukazały się one pod wspólnym szyldem, w ramach jednego wykładu, w instytutowym czasopiśmie.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
W ciągu miesięcy całkowicie się rozkłada, nie tworząc nawet mikrocząstek.
Badacze kolejny raz obalili wyniki uzyskane pod koniec lat 80. metodą radiowęglową.
Plamy krwi na Całunie zachowują czerwoną barwę. Naukowcy podjęli próbę wyjaśnienia tego fenomenu.