Archeolodzy odnaleźli sarmackie grobowce z V w. p.n.e.

W kurhanie o średnicy 70 metrów i wysokości trzech przeprowadzono trwające ponad rok badania archeologiczne. Znaleziono w nich dziewięć miejsc zbiorowych pochówków, z których siedem zostało uprzednio splądrowanych. Kiedy - tego nie wiadomo.

Naukowcy stwierdzili, że są to grobowce Sarmatów z V w. p.n.e. Znaleziono w nich biżuterię, broń z żelaza i brązu, przedmioty codziennego użytku takie jak ceramiczne naczynia, a także ludzkie szczątki. Z uwagi na to, że były tam również przedmioty ze złota, naukowcy stwierdzili, że pochowano tam osoby znaczące.

"Naukowcy do tej pory uważali tę okolicę za skraj imperium Sarmatów. Sądząc z naszych wykopalisk, możemy powiedzieć, że Nizina Kaspijska oraz teren pomiędzy rzekami Ural i Emba były centrum ogromnego imperium. Znaleźliśmy około tysiąca artefaktów, z czego 100 z nich to złote ozdoby i biżuteria. Są one oparte na stylu animalistycznym. Na znalezionych przedmiotach można zobaczyć wizerunki zwierząt, które zamieszkiwały ten region w tamtych czasach (lampart, dzik, tygrys, suhak). W ramach tych prac badawczych zachowały się w dobrym stanie dwie drewniane misy, których nigdy wcześniej nie widziano. Obecnie są one poddawane renowacji" - powiedział Marat Kasenow, szef zespołu archeologicznego.

"Odnaleziono także dwa kamienie probiercze ze złotym uchwytem, jakie nigdy wcześniej nie były znalezione w tych okolicach. Sarmaci określali autentyczność i jakość złota za pomocą tego kamienia. () Odkryto także złote elementy odzieży, których waga zaczyna się od dwóch gramów. Najcięższym złotym przedmiotem jest ważąca ok. 370 gramów bransoletka z wizerunkiem lamparta górskiego po obu stronach" - powiedział Gałamat Bazarbayev z Regionalnego Muzeum Historii i Wiedzy Lokalnej w Atyrau.

Wyniki dwuletnich prac archeologicznych prezentowane są obecnie w tym muzeum na wystawie "Złoto Sarmatów". W wykopaliskach wzięło udział 25 naukowców i pracowników muzeum. Według archeologów w obwodzie atyrauskim znajduje się obecnie około 500 sarmackich miejsc pochówków.

Sarmatami określa się koczowniczo-pasterskie ludy irańskie, spokrewnione ze Scytami, które w dorzeczu Wołgi pojawiły się ok. VI w. p.n.e. Jako pierwszy wspomina o nich Herodot. Kazachstański portal Orda przypomniał natomiast przy tej okazji, że to niejedyne w ostatnim czasie ważne odkrycie archeologiczne na terytorium Kazachstanu. Na południowym wschodzie tego państwa, w górach Tien-Szan w październiku 2024 r. odnaleziono narzędzia kultury oryniackiej, których wiek szacuje się na 28 do 31 tys. lat. Kulturą oryniacką określa się narzędzia kościane, rogowe i odłupkowe, wytwarzane w okresie od 40 do 20 tys. lat p.n.e. na terenach dzisiejszej Europy, Azji i Afryki północnej.