Zrzutka na Camerona

Kolega już jest zarzucany pytaniami dzieci: a jeśli to prawda, to co z religią? Takie samo pytanie niejednemu dorosłemu rodziło się w głowie przy okazji książki i filmu „Kod Leonarda da Vinci”. Nawet jeśli ktoś „wiedział”, że to wielka mistyfikacja, pojawiała się myśl, że może jednak coś w tym jest. Film dokumentalny Camerona i Jacobovicia na tych samych wątpliwościach żeruje.

Cameron i spółka pokazali nawet na konferencji w Nowym Jorku skrzynię, w której przechowywane były rzekomo kości Jezusa z Nazaretu, przez chrześcijan czczonego jako zmartwychwstały Chrystus. Całe szczęście, że trzeźwi archeologowie wyśmiali wnioski Camerona, że to o Tego Jezusa i o Tę Marię musi chodzić. Wiadomo, że były to bardzo popularne imiona w tym rejonie. Aż strach pomyśleć, jaka afera wybuchnie, gdy Cameron z ekipą odkryją w Polsce grób ze szczątkami jakiegoś Karola! No nareszcie ktoś udowodni, że te pielgrzymki do grobu Jana Pawła w Rzymie to wielkie oszustwo.

Wygląda na to, że sukces finansowy „Kodu Leonarda da Vinci” kusi kolejne rzesze reżyserów „śledczych”. Wątek demaskowania „najbardziej zakłamanej religii świata” jest o tyle łakomym kąskiem, że konsekwencje za ewentualne „pomyłki” w przedstawianiu faktów są raczej niegroźne. Przecież ci naiwni chrześcijanie dobrze znają swoją Księgę i policzki dwa do dyspozycji mają.

Coś mi się jednak wydaje, że to się może szybko przejeść widzom. I wtedy kieszeń Camerona i podobnych może być naprawdę zagrożona. Ale niech się Pan nie martwi, panie Cameron, pomyślimy nad jakąś zrzutką. A w promocji dorzucimy zacieranie śladów grobu Jamesa Camerona, zmarłego w ubiegłym roku w Milwaukee w USA. No, tego założyciela muzeum. Jeszcze ktoś go odkryje i przestanie chodzić na Pana filmy do kina. To by była klapa.



Gość Niedzielny 10/2007