Władze Korei Północnej zapowiedziały, że między 10 a 22 grudnia przy pomocy rakiety dalekiego zasięgu wyniosą na orbitę okołoziemską satelitę do obserwacji Ziemi - podała północnokoreańska agencja KCNA. Kwietniowa próba zakończyła się niepowodzeniem.
Korea Północna "zamierza wystrzelić kolejnego satelitę, drugą wersję Kwangmyongsong-3, wyprodukowanego własnymi środkami i przy użyciu własnej technologii" - oświadczył rzecznik północnokoreańskiego Komitetu ds. Technologii Kosmicznej.
Jak sprecyzowano, satelita zostanie wyniesiony na orbitę po przeanalizowaniu przez naukowców błędów popełnionych podczas nieudanej próby w kwietniu br. Według Komitetu usprawniono zarówno precyzję rakiety nośnej, jak i samego satelity; więcej szczegółów nie podano.
Rakieta ma zostać wystrzelona z centrum kosmicznego Sohae w prowincji Pyongan Północny na północnym zachodzie kraju. Zdaniem wielu ekspertów rakieta nośna satelity Kwangmyongsong to w istocie pocisk balistyczny dalekiego zasięgu, a wystrzelenie to zakamuflowana próba technologii rakiet balistycznych.
13 kwietnia Korea Północna dokonała również zapowiadanej wcześniej próby z rakietą nośną dalekiego zasięgu. Rakieta Unha-3 (klasyfikowana też jako Taepodong-2) wystartowała z ośrodka Tongchang-ri na zachodnim wybrzeżu Korei Północnej, ale rozpadła się po kilku minutach w czasie lotu, nie zdoławszy wynieść na orbitę satelity przeznaczonego do obserwacji Ziemi.
Wystrzelenie rakiety z satelitą miało uświetnić obchody setnych urodzin założyciela komunistycznej Korei Płn. Kim Ir Sena.
Kwietniową nieudaną próbę rakietową zdecydowanie potępiła Rada Bezpieczeństwa ONZ, a także osobno wiele państw, w tym Stany Zjednoczone, Korea Południowa i Japonia. Ponadto USA wstrzymały pomoc żywnościową dla Korei Płn.
Zakłócenia spowodowane przez człowieka mają znacznie szerszy wpływ, niż wcześniej sądzono.
Dokumnent wskazuje m.in na wyzwania wynikające ze skutków innowacji.
Zwłaszcza niebezpieczne są matki, które bronią swojego potomstwa.
Hiszpańsko-australijski zespół opracował pionierską metodę rozkładu plastikowych śmieci.
Odkryte w Alpach i Arktyce mikroorganizmy potrafią rozkładać plastik w niskich temperaturach.
Do substancji perfluoroalkilowych (PFAS) zaliczane są tysiące syntetycznych związków chemicznych.