Mont Blanc... zmalał

Prowadzone w ostatnich dniach badania wykazały, że najwyższa góra Alp jest niższa niż dwa lata temu o... 38 cm (4810, 06 m. n. p. m.). Zdaniem specjalistów tak niewielka różnica wysokości ma małe znaczenie i nie stanowi podstaw do wyciągania wniosków natury naukowej. Na przykład dotyczących topnienia pokrywy wiecznych śniegów. Tym bardziej, że badania z 2009 r. wykazały znaczny przyrost lodowcowej czapy. Ocieplenie klimatu sprawiło, że na Białej Górze spadło w ostatnich latach więcej śniegu i kilkunastumetrowa pokrywa lodowcowa jest jeszcze grubsza niż przed laty. Wysokość Mont Blanc jest zmienna. Przez większość XX wieku podręczniki określały położenie wierzchołka na poziomie 4807 lub 4808 m. n. p. m. Od początku XXI wieku wysokość szczytu postanowiono mierzyć co dwa lata. Badania z 2001 r. wykazały, że lodowa pokrywa szczytu znajduje się na wysokości 4810,40 m. Choć w kolejnych latach spadła do 4808,45, to w 2008 r. wynosiła już blisko 3 metry więcej - 4810,90 m.

Mont Blanc jest uznawane przez Międzynarodową Unie Geograficzną na najwyższy szczyt Europy. Jednak alpiniści uznający inne granice Starego Kontynentu są zdania, że palma pierwszeństwa należy się Elbrusowi, a nie Mont Blanc, popularnie nazywanym "Dachem Europy". Jako pierwszy na Mont Blanc weszli w 1786 roku doktor Michel Paccard i poszukiwacz kryształów w dolinie Chamonix, Jacques Balmat. Pierwszym Polakiem, który postawił nogę na szczycie tej góry, był Antoni Malczewski (w 1818 roku). Dzisiaj pną się tam tłumy turystów