Laboratorium Zanurzonej Wizualizacji Przestrzennej

Wirtualna jaskinia (od skrótu CAVE - z ang. Cave Automatic Virtual Environment) to sześcian o bokach mierzących 3,4 metra. Jedna ze ścian tej instalacji jest ruchoma, co umożliwia wejście do jej środka. Ściany (w tym sufit i podłoga) wykonane są z akrylu i pełnią rolę ekranów, na których wyświetlane są obrazy o wysokiej jakości w technice 3D.

"Człowiek przebywający w jaskini i oglądający symulację, ma wrażenie, że znalazł się we wnętrzu innego świata. Co więcej, widzi przestrzennie i może się też przemieszczać: komputery wykrywają ruch i tworzą obraz widziany z perspektywy użytkownika" - powiedział PAP pomysłodawca pracowni dr inż. Jacek Lebiedź z Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki PG.

W Polsce funkcjonuje już kilka podobnych instalacji, m.in. na Politechnice Śląskiej, ale - jak poinformował Lebiedź - żadna z nich nie jest tak zaawansowana technologicznie jak gdańska. "Tylko w naszej jaskini ekranami są wszystkie ściany, co pozwala odtwarzać pełen obraz wirtualnego świata. W pozostałych symulacje są odtwarzane nie na sześciu, ale na trzech czy czterech ścianach" - wyjaśnił Lebiedź.

Gdańska jaskinia ma też tę przewagę nad innymi polskimi, a także zagranicznymi instalacjami tego typu, że została wyposażona w sferyczny symulator chodu. "Jest to - umieszczona wewnątrz jaskini - przezroczysta kula, która - jakby na wzór kołowrotka dla chomika, obraca się podczas chodzenia. W przeciwieństwie do kołowrotka kula pozwala jednak na przemieszczanie się we wszystkich kierunkach, a każdy krok powoduje, że obrazy wokół człowieka zmieniają się tak, jakby rzeczywiście poruszał się on w przestrzeni" - wyjaśnił Lebiedź.

Symulator chodu daje teoretycznie nieograniczone możliwości poruszania się. "Granice wyznacza jedynie zakres zaprogramowanego wirtualnego świata, którego symulacja jest odtwarzana wewnątrz jaskini" - powiedział PAP Lebiedź.

Wyjaśnił, że we wnętrzach wielu innych wirtualnych jaskiń - również tych istniejących w Polsce - także możliwe są wirtualne "spacery", ale ruch jest w nich symulowany dzięki trzymanym przez człowieka w ręku kontrolerom - tzw. różdżkom, co sprawia, że "spacer" staje się mniej naturalny i spontaniczny. "Przypomina raczej jazdę pojazdem Segway" - wyjaśnił Lebiedź.

Już dziś naukowcy i studenci z Politechniki mogą pochwalić się wykonaną własnoręcznie symulacją, która pozwala na wirtualną przechadzkę po gdańskim Targu Węglowym. Plac ten ma w przyszłości zyskać jedną - nieodbudowaną po wojnie pierzeję. W opracowaną symulację "wklejono" trzy propozycje zabudowy opracowane przez architektów z Politechniki Gdańskiej. "W czasie wirtualnych spacerów po Targu możemy obejrzeć te obiekty z różnej perspektywy, przemieszczając się po całym placu, a więc przekonać się, jak każdy z nich wpisuje się w istniejącą przestrzeń" - wyjaśnił Lebiedź.

W jego opinii praktyczne wykorzystanie wirtualnej jaskini jest niemal nieograniczone. "Pomoże ona nie tylko architektom czy informatykom ćwiczącym swoje umiejętności programistyczne, ale może służyć też np. inżynierom i konstruktorom do tworzenia wirtualnych prototypów różnych urządzeń, a także jako pole do ćwiczeń dla inżynierów, strażaków, wojskowych, lekarzy itp. Wystarczy tylko opracować odpowiedni program odtwarzający np. wnętrze płonącego wieżowca czy salę operacyjną z pacjentem o konkretnych dolegliwościach" - powiedział PAP Lebiedź.

Jego zdaniem jaskinia może być też użyteczna w leczeniu osób cierpiących na różnego typu dolegliwości psychiczne, w tym np. fobie. "Można sobie wyobrazić np. osobę z arachnofobią i symulację, która - prezentując w umiejętny sposób i pod nadzorem fachowca, wirtualne pająki, pomoże oswoić się z lękiem" - wyjaśnił Lebiedź.

Uroczyste otwarcie Laboratorium Zanurzonej Wizualizacji Przestrzennej zaplanowano na piątek.

Pracownia powstała na tyłach gmachu Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki. Wartość inwestycji wyniosła ponad 14,6 mln zł. Fundusze na ten cel uczelnia pozyskała z Unii Europejskiej. Przedsięwzięcie było jednym z zadań realizowanych w ramach projektu "Nowoczesne audytoria Politechniki Gdańskiej", w ramach którego na pięciu wydziałach uczelni zmodernizowano siedem audytoriów i dziewięć sal wykładowych.

Anna Kisicka (PAP)