Starość nie kojarzy się z niczym przyjemnym: zwykle oznacza postępujący brak sił, wyczerpanie, obniżoną sprawność, a często także choroby i ogólne pogorszenie jakości życia. Ale starzeć mogą się także urządzenia mechaniczne. A co z programami komputerowymi?
Starzejemy się wszyscy, niezależnie od tego, jak intensywne życie prowadziliśmy i wciąż prowadzimy. Zużywamy nasze ciało, po prostu żyjąc, a starość jest naturalną konsekwencją tego procesu. Objawy starzenia można powstrzymywać i ograniczać, dbając o sprawność fizyczną i stosując różne, często kosztowne zabiegi kosmetyczne i chirurgiczne, ale samej starości pokonać się nie da – czeka ona każdego z nas. Jednak starość, choć obserwujemy ją w całym otaczającym nas świecie, ma zaskakująco zróżnicowane oblicza. Starzeją się przecież nie tylko organizmy żywe, ale także np. przedmioty wytworzone przez człowieka. Na przykład samochody, drogi, po których jeździmy, a nawet ulubione spodnie zużywają się, psują i niszczeją. Decydującymi czynnikami starzenia większości przedmiotów, a także organizmów żywych są czas oraz stopień eksploatacji. Ale istotniejszy jest czas. Asfalt na drodze ulegnie zniszczeniu, nawet jeżeli nie przejedzie po nim żaden samochód – deszcz, słońce i mróz zrobią swoje. Samochód będzie rdzewiał, a jego opony stracą sprężystość, nawet jeżeli nikt nie przejedzie nim nawet kilometra.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
aktualna ocena | 3,40 |
głosujących | 5 |
Ocena |
bardzo słabe
|
słabe
|
średnie
|
dobre
|
super
Mają posiadać cechy prehistorycznego, wymarłego ponad 10 tysięcy lat temu gatunku, wilka strasznego.
Pozwala przewidzieć zwiększone ryzyko śmiertelności i incydentów sercowo-naczyniowych.
Zakłócenia spowodowane przez człowieka mają znacznie szerszy wpływ, niż wcześniej sądzono.
Dokumnent wskazuje m.in na wyzwania wynikające ze skutków innowacji.
Hiszpańsko-australijski zespół opracował pionierską metodę rozkładu plastikowych śmieci.
Odkryte w Alpach i Arktyce mikroorganizmy potrafią rozkładać plastik w niskich temperaturach.
Do substancji perfluoroalkilowych (PFAS) zaliczane są tysiące syntetycznych związków chemicznych.