Dziecko ratunkowe

Tyle że w grę wchodzą tu nie tyle religijne, co humanitarne argumenty, skoro powstanie dziecka-lekarstwa, którego przeznaczeniem jest ratowanie życia rodzeństwa, okupione jest śmiercią kilkunastu innych dzieci. Trudno uwierzyć, że ta kryminalna wręcz zasada jest niedostrzegalna przez rodziców decydujących się na in vitro i diagnostykę przedimplantacyjną. W wielu krajach diagnostyka przedimplantacyjna stosowana jest do selekcji zarodków ze względu na płeć. W 2005 r. w USA jej wskaźnik przekraczał 9 proc. w skali kraju, a w niektórych ośrodkach, jak Centrum Płodności przy Uniwersytecie Illinois w Chicago, sięgał aż 49 proc.

Pod koniec 2010 r. zespół naukowców z amerykańskiego New Jersey Reproductive Medicine Associates dowiódł, że siedem na osiem ciąż w wyniku in vitro kończy się niepowodzeniem ze względu na wady genetyczne zarodków. Doktor Richard Scott kierujący amerykańskim zespołem postuluje więc obowiązek testów genetycznych u każdej kobiety poddającej się in vitro. Oznacza to masową legalizację wczesnych działań aborcyjnych. Próbę wprowadzenia tego rodzaju testów usiłuje właśnie przeforsować część parlamentarzystów we Francji. Ziomkowie Napoleona od dwóch lat przygotowywali się do nowelizacji ustawy. W tym czasie episkopat powołał stany bioetyki, odwoływał się do humanitarnych i antropologicznych uwarunkowań człowieka. Arcybiskup Ornellas, który zasiadał w zespole bioetycznym, w 2007 r. teksty wszystkich ustaw bioetycznych od 1994 r. W kontekście in vitro, nie doszukał się ani razu słowa „dziecko”. „Było to dla mnie zaskoczenie, że dziecko w tekstach tych jest zapomniane, jakby w ogóle nie o nie tu chodziło”.

Korzystałam m.in. z: Andrzej Szczeklik Choroby wewnętrzne t. II, Andrzej Muszala, Encyklopedia bioetyki, Łukasz Szymański In vitro