Pani od robali

Oszczędności jednak szybko stopniały. Na szczęście pojawiła się możliwość starań o dotacje na rozpoczęcie działalności. Ale nie było to takie proste. – W jednej z funda­cji nie udało się – opowiada Kasia. – W ostatniej chwili zdążyłam zło­żyć dokumenty do projektu „Inicja­tywa jest Kobietą”. Pomysł się spodo­bał. Biznesplan pomógł mi napisać mąż. W sierpniu 2011 r. dostałam 40 tys. zł. Przypuszczam, że udało mi się tylko dlatego, że chyba nikt nie wierzył, że kobieta może i chce hodować robale – śmieje się Kasia. Do sumy, którą dostała z fun­dacji, musiała dołożyć dwa razy tyle. – Ale bez pieniędzy, które otrzymałam w tamtym momen­cie, nie poradzilibyśmy sobie – mówi. – Musiałabym to wszystko mocno rozłożyć w czasie. A tak mam już trochę świerszczy, które zaczęły się rozmnażać, i za jakiś czas będzie można je sprzedawać.

Grunt to nisza
Na razie handlu na dużą skalę jeszcze nie ma, bo, jak mówi Kasia, trzeba zbudować stado. Świerszcz rośnie dwa miesiące, zanim nada­je się do zjedzenia. – Co mi będzie jajka składało, jak posprzedaję te, które teraz wyhodowałam? – pyta... Pani od robali, jak ją piesz­czotliwie nazywają w otoczeniu, na wielką fortunę i realizację zało­żeń biznesplanu musi więc jeszcze trochę poczekać. Ale jej działal­ność już wzbudza wielkie zainte­resowanie. W Polsce nie ma ho­dowli świerszczy na wielką skalę. – Są małe hodowle i ludzie, którzy sprzedają świerszcze na Allegro. Ja mam zamiar sprzedawać je li­trami – opowiada.

Pomysłem na nietypową dzia­łalność gospodarczą zaintereso­wały się już media w całym kra­ju. – Byłam w programie „Pytanie na śniadanie”, mówiłam tam o swoim pomyśle i o tym, że litr świersz­czy w cenie hurtowej kosztuje 120 zł. Po programie ludzie dzwonili do sklepu mojego męża, żebym im powiedziała, jak się taką hodowlę zakłada, bo oni też taki biznes chcą otworzyć – śmieje się.