Grobowiec Majów sprzed 2400 lat

Jak poinformował archeolog Michał Orrego, podczas wykopalisk na stanowisku naukowcy odkryli grobowiec pochodzący z okresu 700-400 r. p.n.e., a w nim bogaty zestaw artefaktów wykonanych z jadeitu, w tym naszyjnik przedstawiający ludzką postać z głową sępa.

Według ekspertów, symbol człowieka z głową sępa - reprezentujący siłę i bogactwo - był znakiem najwyższego szacunku i był używany przez najwyższych kapłanów i władców.

Według M. Orrego, w grobowcu nie odkryto ludzkich szczątków, które mogły ulec całkowitemu rozpadowi, ale pochowano w nim prawdopodobnie władcę Majów z wczesnego okresu lub ich przywódcę religijnego, któremu naukowcy nadali w języku Majów imię K'utz Chman, co oznacza Dziadek Sęp.

Człowiek, którego grób jest najstarszym grobowcem Majów odkrytym na stanowisku, został pochowany prawdopodobnie w okresie 700-510 r. p.n.e. i mógł być osobą, od której rozpoczął się okres ekspansji wpływu kultury Majów w Tak'alik Ab'aj.

Zdaniem archeolog Krystyny Schieber, wpływy Olmeków wygasły w około 400 r. p.n.e., a Majowie rozwijali swoją kulturę i utworzyli imperium, które w okresie 250-800 r. n.e. objęło swoim zasięgiem tereny od dzisiejszego Hondurasu do środkowego Meksyku.