Zasada antropiczna i Wszechświat

No dobrze, rzec można, ale co ta ciekawa skąd innąd koncepcja ma wspólnego z zasadą antropiczną i powstaniem warunków sprzyjających powstaniu życia oraz nas samych? Otóż, według naszej obecnej wiedzy o ewolucji materii we wszechświecie, ewolucja gwiazd niezbędna do wytworzenia czarnych dziur, niejako przy okazji produkuje takie życiowo ważne pierwiastki jak węgiel, tlen, azot i inne, i niejako przy okazji ewolucja ta wymaga takiego akurat zestawu stałych fizycznych, przy którym odpowiednie gwiazdy mogą we wszechświecie powstawać. Tempo ekspansji wszechświata też nie może być drastycznie inne, niż jest, gdyż w przeciwnym razie żadne gwiazdopodobne obiekty nie zdążą się uformować. Aby więc dokładniej zweryfikować zaprezentowaną tu hipotezę kosmologicznego doboru naturalnego należy sprawdzić — choćby w symulacjach komputerowych — czy rzeczywiście zmieniając wartości liczbowe podstawowych stałych, otrzymujemy warunki gorsze do powstawania czarnych dziur. Oczywiście łatwiej to powiedzieć niż wykonać. Jak już wspomniałem, stałych tych jest około dwadzieścia i trzeba wypróbować wszelkie możliwe kombinacje zmian, zarówno ku większym jak i mniejszym wartościom liczbowym. Robi się z tego straszna ilość możliwości, jest to jednak pewien sposób na weryfikację. W tym sensie cała koncepcja Smolina jako weryfikowalna, zasługuje na miano poważnej hipotezy naukowej.

Przedstawiłem tu w zarysie pomysł odpowiedzi na niektóre z podstawowych pytań, jakie nasuwają się ludziom śledzącym — choćby w wersji popularnej — rozwój współczesnej fizyki i kosmologii. Jest to opis z konieczności skrótowy i nie oddający wszystkich szczegółów i niuansów. Czytelnika zainteresowanego obszerniejszym opisem tej hipotezy, odsyłam do książek L. Smolina wymienionych poniżej. Nie ma w tej chwili gwarancji, że jego hipoteza wytrzyma próbę konfrontacji z empirią i nabierze statusu teorii. Jej obecna rola jest jednak ważna intelektualnie. Wskazuje bowiem na to, że zaistnieć mogą propozycje naukowego podejścia do zagadnień i pytań, które dotychczas naukom przyrodniczym umykały z pola widzenia i które, jak się wydawało, nigdy do nauki należeć nie będą.


Bibliografia

J. Barrow, F. Tipler The Anthropic Cosmological Principle, 1986, New York, Oxford Univ. Press

E. George Before the Begining, 1993, borealean Press, London

J. Gribbin, M. Rees Kosmiczne Zbiegi Okoliczności, 1996, Wyd. Cyklady

M. Kaku Hiperprzestrzeń, 1995, Wyd. Prószyński & S-ka

L. Smolin On the fate of black hole singularities and the parameters of the standard model, 1994

L. Smolin Życie Wszechświata, 1997, Wyd. Amber

L. Smolin Trzy Drogi do Kwantowej Grawitacji, 2001, Wyd. CiS

M.Rees Przed Początkiem, 1999, Wyd. Prószyński & S-ka


Serdecznie dziękujemy profesorowi Jerzemu Sikorskiemu za zgodę na publikację artykułu i zapraszamy na stronę, z której tekst pochodzi:
http://postepy.camk.edu.pl/jks-kosmo-pr.html