Narodziny życia na Ziemi

„Powstało już wiele teorii o powstaniu życia, z każdą można by jednak dyskutować... Żadna z hipotez, co do warunków panujących we wczesnym stadium rozwoju Ziemi i jej atmosfery nie została powszechnie przyjęta”29. Problem stanowi zwłaszcza przejście z pierwszego etapu do drugiego. Dla B. Vollmerta nie jest możliwe, by DNA i białka powstały drogą przypadkowej polikondensacji. Jak twierdzi: „W eksperymentach Millera pojawiają się cząsteczki monofunkcjonalne, jak chociażby kwas mrówkowy, które niszczą łańcuchy makromolekuł. Dlatego też nawet jeśli by one powstały (co jest bardzo mało prawdopodobne), uległyby zniszczeniu. Do tego dochodzi to, że koncentracja wody w pierwotnym bulionie byłaby tak wysoka (99%), że hydroliza łańcuchów następowałaby szybciej niż ich tworzenie”. „Nie ulega wątpliwości, że początki życia to wciąż wielka tajemnica”.

Przede wszystkim przejście, w trzecim etapie, z polimerowych związków chemicznych pozbawionych życia do samoreprodukcyjnych systemów chemicznych, obecnych w żywych komórkach, wciąż stanowi wielką zagadkę. „Przeskok od aldehydów i aminokwasów powstałych na drodze niebiologicznej do najprostszej żywej komórki jest niewyobrażalny. Co innego jest zaproponować możliwe scenariusze powstania życia, a co innego wykazać, iż te scenariusze są faktycznie możliwe, a nawet prawdopodobne”. „Trudno pojąć, w jaki sposób mogło dojść do polimeryzacji w środowisku wodnym pierwszych oceanów, skoro obecność wody sprzyja bardziej depolimeryzacji niż polimeryzacji”.

„Już na wstępie musimy przyjąć – zaznacza L. Margulis – że nie wiemy, w jaki sposób powstało życie”. „Mamy zaledwie mgliste pojęcie co do kroków, jakie doprowadziły do powstania pierwszych komórek”32. J. Templado konkludował później: „Prawda jest taka, że zagadnienie powstania pierwszych żywych organizmów pozostaje dla nas wielką niewiadomą. Bardzo prosty z biologicznego punktu widzenia organizm stanowi w rzeczywistości nadzwyczaj złożony i skomplikowany twór, jeśli przyjrzeć mu się z perspektywy biochemii; doprawdy trudno pojąć, w jaki sposób się zrodził”. Cytowany już wcześniej J. Morgan stwierdza: „Rozwiązanie zagadki początków życia wydaje się bardziej odległe niż kiedykolwiek. «Najprostsza bakteria jest tak potwornie skomplikowana z chemicznego punktu widzenia, że niemal nie sposób sobie wyobrazić, jak powstała», podsumowuje Harold F. Klein”.

Laureat Nagrody Nobla z 1966 r. A. Kastler (1902-1984) twierdzi w odniesieniu do przypadku i narodzin pierwszej istoty żywej: „Szczerze mówiąc, nie wiem, jak można zrozumieć ewolucję bez odwołania się do pojęcia celowości. Moim zdaniem jest to niemożliwe... Założenie, iż to przypadek stał u podstaw życia, wydaje mi się czystym absurdem”.