Cud przypisywany Bł. Josemarii Escrivie

Chodzi o uzdrowienie lekarza, który cierpiał na ciężką chorobę zawodową.

Jan Paweł II zaaprobował 20 grudnia 2001 r. dekret Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych dotyczący cudu przypisywanego wstawiennictwu bł. Josemarii Escrivy. Chodzi o cudowne uzdrowienie ciężkiej choroby zawodowej (przewlekłe porentgenowskie zapalenie skóry, radiodermitis chronica), na które cierpiał dr Manuel Nevado. Został on uzdrowiony w listopadzie 1992 roku, po modlitwie do założyciela Opus Dei.

Porentgenowskie zapalenie skóry (radiodermitis)

Porentgenowskie zapalenie skóry (radiodermitis) jest chorobą typową dla lekarzy, którzy przez długi czas wystawiali swoje ręce na działanie promieniowania rentgenowskiego. Jest to choroba postępująca, która rozwija się w sposób nieubłagany, a wraz z upływem lat powoduje pojawienie się raka skóry. Radiodermitis jest nieuleczalna. Jedynym znanym sposobem leczenia jest interwencja chirurgiczna (przeszczepy skóry, amputacja dotkniętych części ręki). W literaturze medycznej nie opisano bowiem do dzisiaj żadnego przypadku samoistnego wyleczenia ciężkiego przewlekłego porentgenowskiego zapalenia skóry.

Uzdrowienie

Doktor Manuel Nevado Rey jest hiszpańskim lekarzem urodzonym w 1932 r., specjalistą w dziedzinie chirurgii urazowej, który w czasie prawie piętnastu lat operował złamania i inne urazy, wystawiając swoje ręce na działanie promieni Roentgena. Zaczął wykonywać tego rodzaju zabiegi chirurgiczne bardzo często począwszy od 1956 r. Pierwsze objawy choroby zaczęły się pojawiać w 1962 r. i radiodermitis postępowała do momentu, kiedy w 1984 r. musiał ograniczyć swoją działalność do chirurgii małej, ponieważ jego ręce były poważnie dotknięte chorobą. Latem 1992 r. przestał całkowicie operować. Dr Nevado nie poddał się żadnemu leczeniu.

W listopadzie 1992 r. dr Nevado poznał Luisa Eugenia Bernardo, inżyniera rolnictwa pracującego w hiszpańskim urzędzie państwowym. Ten, dowiedziawszy się o chorobie dr. Manuela, dał mu obrazek Założyciela Opus Dei beatyfikowanego 17 maja tego roku, zachęcając go, by uciekał się do jego wstawiennictwa w celu wyleczenia się z radiodermitis.

Wstawiennictwo bł. Josemaríi

Od tamtej chwili dr Nevado zaczął się modlić do błogosławionego księdza Escrivy. Kilka dni po tym spotkaniu pojechał z żoną do Wiednia, żeby wziąć udział w kongresie medycznym. Odwiedzili kilka kościołów i we wszystkich napotkali obrazki bł. Josemaríi. „To zrobiło na mnie wrażenie – tłumaczy dr Nevado – i zachęciło do tego, żeby więcej się modlić o uzdrowienie”.

Od dnia, w którym zaczął polecać swoje wyzdrowienie wstawiennictwu bł. Josemaríi Escrivie, ręce zaczęły zdrowieć i po prawie dwóch tygodniach zmiany chorobowe zniknęły zupełnie. Uzdrowienie było całkowite, do takiego stopnia, że od stycznia 1993 r. dr Nevado zaczął znowu bez żadnego problemu wykonywać operacje chirurgiczne.

Proces kanoniczny

W związku z tym uzdrowieniem został przeprowadzony – w archidiecezji Badajoz, w której mieszka dr Nevado – proces kanoniczny, który zakończył się w 1994 r. Dnia 10 lipca 1997 r. zespół biegłych lekarzy Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych postawił jednomyślnie następującą diagnozę: „Zrakowacenie ciężkiego przewlekłego porentgenowskiego zapalenia skóry w jego 3. stadium, w fazie nieodwracalnej”; rokowanie tej choroby było w związku z tym z całą pewnością fatalne. Całkowite wyleczenie zmian chorobowych, potwierdzone obiektywnymi badaniami pacjenta w 1992, 1994 i 1997 r., zostało uznane przez zespół biegłych lekarzy za „bardzo szybkie, całkowite i trwałe, naukowo niewytłumaczalne”.

Dnia 9 stycznia 1998 r. specjalne posiedzenie konsultorów teologów dało jednomyślnie pozytywną odpowiedź w związku z przypisaniem tego cudu bł. Josemaríi Escrivie. Zebranie zwyczajne kardynałów i biskupów w dniu 21 września 2001 r. potwierdziło te orzeczenia.


Tekst ten pochodzi ze strony www.opusdei.pl.

Serdecznie dziękujemy za zgodę na zamieszczenie go w naszym serwisie.