Autentyk czy fałszerstwo?

Edward Kabiesz: Dlaczego Całun Turyński jest tak rzadko wystawiany?
Prof. Idzi Panic: – Przede wszystkim dlatego, że jest cenny w sensie materialnym. Ma prawie 2000 lat i wymaga szczególnej opieki.

Czy to nie utrudnia zadania badaczom, którzy również nie mają do niego łatwego dostępu?
– To nieprawda. Całun jest bardzo dobrze zbadany. Do badania żadnego innego przedmiotu nie wprzęgnięto tak wielu różnych dyscyplin nauki; są to między innymi fizyka, chemia, biologia, matematyka, astronomia, medycyna, kryminologia, historia, a ostatnio również informatyka.

Dlaczego więc budzi tyle kontrowersji?
– Prawdziwą ich przyczyną, wbrew pozorom, nie jest wiek płótna. Nie chodzi też o materiał, z którego całun został utkany. Kontrowersje budzi wizerunek, który na całunie każdy może dostrzec, czyli widok człowieka ukrzyżowanego w sposób podobny do tego, jaki znamy z Ewangelii. Chodzi więc o osobę Jezusa. Gdyby nie to, płótno nie budziłoby jakichkolwiek dyskusji. Każdy bez oporów przyjąłby wyniki dociekań historyków.

Czy Całun Turyński to rzeczywiście płótno, w które zawinięto ciało Chrystusa, jak pisze Pan w swojej najnowszej książce? A może jest „wielkim fałszerstwem, mistyfikacją średniowiecznego oszusta albo dziełem artysty”, jak wielokrotnie pisano?
– To jest autentyk.

W książce nie znajdujemy takiego jednoznacznego stwierdzenia.
– W książce formułuję przykłady różnych opinii o całunie. Sam na pytanie, czy jest autentyczny, odpowiadam pozytywnie.

Ale pisze Pan, że 100-procentowej odpowiedzi na pytanie, czy całun jest płótnem grobowym Chrystusa, a więc świadkiem Zmartwychwstania, „nie ma i zapewne nie będzie. O tym każdy z nas dowie się po własnej śmierci”.
– W moim przekonaniu, żeby mieć 100-procentową pewność, że całun jest świadkiem Zmartwychwstania, musiałbym być na miejscu, gdy Jezus opuszczał płótno. Nas tam przecież nie było. A więc zostaje ten 0,1 procent niepewności, a zatem – wiara. Wierzymy na podstawie Ewangelii, a nie całunu. Jezus mówi: „błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. Wracając do całunu, na podstawie znanej nam, pochodzącej z badań wyzbytych uprzedzeń wiedzy, odpowiedź nasunie się sama. Nie znamy na ziemi innego, podobnego przypadku odbicia wizerunku. Od tamtego czasu miliardy ludzi pochowano w różnych płótnach, a tylko w tym jednym wystąpiło takie zjawisko. Jaka więc może być inna odpowiedź?