20 - to minimalna liczba ruchów, jakie trzeba wykonać kostką Rubika, by mieć gwarancję, że z jakiegokolwiek położenia ułoży się ją do stanu sześciu jednokolorowych ścianek.
To wniosek z obliczeń, jakich podjął się prof. Morley Davidson z amerykańskiego Uniwersytetu Kent State. Podkreślił, że w większości przypadków wystarczy jednak 15–19 ruchów.
Choć problem wydaje się banalny, jego rozwiązanie trwało… 30 lat. Pomogły potężne komputery. Kostkę z różnokolorowymi polami wymyślił w 1974 r. węgierski architekt Erno Rubik.
Lata 80. XX wieku były czasem jej największej popularności. – To z jej powodu zająłem się matematyką – wspominał prof. Davidson, który rozwiązał zagadkę minimalnej koniecznej do ułożenia kostki liczby ruchów.
***
Dinozaur z garbem - Naukowcy z Uniwersytetu Autonomicznego w Madrycie w Hiszpanii na łamach czasopisma „Nature” poinformowali o odkryciu szkieletu nieznanego wcześniej „garbatego” dinozaura.
Szkielet odnaleziono w Las Hoyas, małej miejscowości w pobliżu miasta Cuenca w Hiszpanii. Pochodzi z kredy, sprzed około 100–146 mln lat. Nie dość, że kości należały do nieznanego dotąd gatunku, to na dodatek – jak informuje „Nature” – są jednymi z najlepiej zachowanych szczątków dinozaurów mięsożernych w Europie.
Zwierzę, którego szczątki znaleziono, należało do grupy teropodów, czyli dwunożnych drapieżnych dinozaurów żyjących na południu Gondwany – superkontynentu, który rozpadł się na dzisiejsze kontynenty.
Dinozaur został nazwany Concavenator corcovatur, co można przetłumaczyć na „mięsożerny dinozaur z Cuenca, noszący garb”.
aktualna ocena | - |
głosujących | 0 |
Ocena |
bardzo słabe
|
słabe
|
średnie
|
dobre
|
super
- zaważają naukowcy na łamach pisma "Nature Human Behaviour".
Mają posiadać cechy prehistorycznego, wymarłego ponad 10 tysięcy lat temu gatunku, wilka strasznego.
Pozwala przewidzieć zwiększone ryzyko śmiertelności i incydentów sercowo-naczyniowych.
Hiszpańsko-australijski zespół opracował pionierską metodę rozkładu plastikowych śmieci.
Odkryte w Alpach i Arktyce mikroorganizmy potrafią rozkładać plastik w niskich temperaturach.
Do substancji perfluoroalkilowych (PFAS) zaliczane są tysiące syntetycznych związków chemicznych.