Kosmiczne śmietnisko

Od 2030 roku wszystkie satelity wysyłane na ziemską orbitę będą miały wbudowany system autodestrukcji. A co z ogromną ilością śmieci, które zdążyliśmy podczas podboju kosmosu wyprodukować? Jest na nie sposób.

Sposób nietani. Z wstępnych szacunków wynika, że koszt utylizacji niedziałającego satelity będzie porównywalny z kosztem jego budowy. Ale nie ma wyjścia. Naukowcy z Amerykańskiej Agencji Kosmicznej NASA kilka lat temu policzyli, że na ziemskiej orbicie znajduje się kilkadziesiąt tysięcy kawałków złomu. A te kalkulacje i tak dotyczą tylko śmieci większych niż 10 cm. Te większe kawałki śledzone są przez… wojska ochrony rakietowej USA i kilka systemów cywilnych. Powodem jest to, że są one ogromnym zagrożeniem dla nowych obiektów na orbicie, satelitów czy misji badawczych. Ale także dla ludzi, którzy przecież coraz częściej latają w kosmos. Kosmiczny złom jest też utrudnieniem dla astronomów prowadzących obserwacje z powierzchni Ziemi. Każdy taki obiekt trzeba śledzić. Trzeba zawsze wiedzieć, gdzie jest. Mniejszych kawałków nie sposób policzyć. Śmieci w kosmosie to nie tylko resztki statków kosmicznych, starych satelitów, rakiet, zużytych zbiorników paliwowych czy stacji orbitalnych. To także zwykłe odpadki i nieczystości pozostawione po astronautach, którzy przebywają w kosmosie przez długie tygodnie. Tych resztek nie opłacało się przywozić na Ziemię, więc wyrzucano je... za burtę.

Dostępne jest 17% treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg