Pierwsze skamieniałości krewniaków naczelnych w Arktyce

Skamieniałości datowano na 52 mln lat (okres eocenu). Zwierzęta musiały dotrzeć na daleką północ podczas okresowego ocieplenia klimatu, które przypadało właśnie w eocenie.

Zespół paleontologów pod kierunkiem Kristen Miller z Uniwersytetu w Kansas (USA) prowadził badania na kanadyjskiej Wyspie Ellesmere'a, leżącej na Oceanie Arktycznym. Naukowcy odkryli skamieniałości dwóch gatunków, spokrewnionych z naczelnymi. To pierwsze tego rodzaju odkrycie z tak dalekiej północy.

Podczas eocenu na Wyspie Ellesmere'a dominowały mokradła, mimo że przez połowę roku na tym obszarze panowały zimowe ciemności. Właśnie na tej wyspie naukowcy natrafili na skamieniałości żuchw i zębów dwóch gatunków spokrewnionych ze sobą, będących zarazem krewniakami naczelnych. Nazwano je Ignacius dawsonae i Ignacius mckennai. Przystosowały się one do życia w tym wyjątkowym środowisku.

Przedstawiciele obu gatunków są względnie duzi, co jest charakterystyczną cechą zwierząt dalekiej północy. U obu zęby były przystosowane do spożywania twardego pokarmu, takiego jak nasiona.

W eocenie Ameryka Północna zamieszkiwana była przez wiele gatunków naczelnych, jednak ogromna większość żyła bardziej na południu. Zdaniem naukowców mimo że cieplejszy klimat ułatwiał wielu gatunkom migrację na północ, to jednak barierą były długie okresy ciemności.

Naukowcy sądzą, że w sytuacji obecnego ocieplenia działać mogą podobne czynniki związane z migracjami organizmów, jak to było przed milionami lat podczas podobnych epizodów.

"Globalne ocieplenie przekształca obecnie ekosystemy Arktyki w sposób, który jest trudny do przewidzenia. A jednak badanie dawnych epizodów globalnego ocieplenia pokazuje, w jaki sposób te procesy mogą przebiegać w przyszłości" - piszą autorzy publikacji (https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0280114)