Ambicja nie czyni dobrym liderem

Ambicja może skłaniać ludzi, aby dążyli do ról przywódczych. Jednak czy cechy, które motywują, aby dążyć do przywództwa czynią dobrym przywódcą? Sam Napoleon Bonaparte, człowiek raczej ambitny i mający osiągnięcia jako lider, uważał, że inne cechy potrzebne są do zdobycia władzy, a inne do jej właściwego sprawowania.

Shilaan Alzahawi i jej współpracownicy ze Stanford University (USA) przeprowadzili badania z udziałem 472 dyrektorów, uczestniczących w programie rozwoju przywództwa oferowanym przez szkołę biznesu West Coast, prosząc ich, aby ocenili swoje ambicje. Następnie autorzy porównali uzyskane dane z ocenami przywództwa uzyskanymi od samych dyrektorów, a także ich obecnych menedżerów, współpracowników i podwładnych.

Zgodnie z oczekiwaniami autorzy odkryli, że ambicja przywódcza zwiększa samoocenę skuteczności w roli lidera. Oznacza to, że liderzy z wysoką samooceną ambicji oceniali siebie również jako wysoce skutecznych liderów.

Jednak nie udało się znaleźć związku między ambicją przywódczą a ocenami skuteczności przywództwa dokonanymi przez osoby trzecie; wysoce ambitni dyrektorzy, w porównaniu z mniej ambitnymi dyrektorami, nie zostali ocenieni jako bardziej skuteczni w swoich rolach przywódczych przez własnych menedżerów, współpracowników lub bezpośrednich podwładnych.

Wyniki te sugerują, że w puli osób dążących do ról przywódczych mogą przeważać ludzie ambitni, którzy szukają zewnętrznych nagród, takich jak wysokie pensje i status społeczny i postrzegają siebie bardziej pozytywnie niż inni. Zdaniem autorów (https://academic.oup.com/pnasnexus/article/3/8/pgae295/7736721) społeczeństwo może chcieć opracować alternatywne podejścia do wyboru i szkolenia liderów.

Paweł Wernicki