Ślady stóp odsłaniają sekrety neandertalczyków

W regionie Algarve w Portugalii odkryto ślady stóp neandertalczyków, znajdujące się w dwóch lokalizacjach na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego. Na jedne natrafiono w Praia do Monte Clerigo. Datowano je na 78 tys. lat. Drugie znajdują się w Praia do Telheiro, a datowane są na 82 tys. lat.

W Monte Clerigo zidentyfikowano w sumie 26 odcisków stóp, które odcisnęło pięć osób, w tym dorośli i dzieci. Najmłodsze dziecko miało niewiele ponad roczek. Z kolei w Praia do Telheiro zidentyfikowano tylko jeden odcisk, należący albo do osobnika nastoletniego, albo do dorosłej kobiety.

Są to najstarsze odciski stóp neandertalczyków odkryte w Portugalii.

Ślady stóp niosą informacje, których nie zawierają inne zabytki archeologiczne, takie jak kości czy narzędzia. Odciśnięte w warstwach osadowych, przechowują specyficzny moment aktywności i potwierdzają dokładną lokalizację, w której osobnik stał lub poruszał się. W przeciwieństwie do tego artefakty mogą być przeniesione w inne miejsce i to na długo po ich pierwotnym użytkowaniu.

"Ślady stóp rejestrują specyficzny moment, dzieje się to natychmiast, pozwalając nam na rekonstrukcję tego, co się stało. Na przykład to, że grupa idzie, ściga lub ucieka lub przebywa w określonej okolicy. Odciski stóp pokazują, jak neandertalczycy funkcjonowali w przestrzeni, jak eksplorowali nabrzeżne środowisko, lasy, wydmy czy brzegi rzek. Trudno jest to wywnioskować, gdy analizujemy wyłącznie artefakty" - piszą naukowcy Carlos Neto de Carvalho z Uniwersytetu w Lizbonie i Fernando Muniz Guinea z Uniwersytetu w Sewilli.

Badając wielkość i rozmieszczenie śladów, naukowcy mogą ocenić, jak dużo osobników było w grupie, w jakim wieku, a niekiedy nawet, co należało do zadań członków. Ślady pozostawione przez dzieci są bardzo rzadkie. Dzięki nim można pełniej zrozumieć strukturę rodzinną.

Ślady pokazują również, w jaki sposób neandertalczycy poruszali się w terenie. W jednym przypadku obok biegną ślady jelenia, co może oznaczać, że prowadzono polowanie.

Dodatkowe analizy dowodzą, że lokalne grupy neandertalczyków żywiły się mięsem jeleni, koni i zajęcy, a ponadto pożywieniem pochodzącym z morza i znajdowanym na wybrzeżu. Oznacza to, że dieta ich była zróżnicowana i elastyczna, dzięki temu mogli łatwo adaptować się w przypadku zmieniających się warunków środowiska.