O godz. 21.30 rozpocznie się najdłuższe od stu lat całkowite zaćmienie księżyca. Potrwa 103 minuty.
Do obserwacji nieba zachęcają dziś również astronomowie z papieskiego obserwatorium w Castel Gandolfo. O godz. 21.30 rozpocznie się najdłuższe od stu lat całkowite zaćmienie księżyca. Potrwa 103 minuty.
Jak podkreśla ks. Gabriele Gionti, jezuita z Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego, oglądanie rozgwieżdżonego nieba może nam pomóc nie tylko w poznaniu wszechświata. Niekiedy pozwala ono również odkryć wielkość Boga i prawdę o człowieku – mówi ks. Gionti.
"My w obserwatorium watykańskim oglądamy niebo w ten sam sposób, co inni astronomowie – powiedział Radiu Watykańskiemu ks. Gionti. – Ale bardzo często niebo jest to też dla nas źródłem duchowej inspiracji, bo niebo opowiada nam chwałę Boga, by posłużyć się słowami Psalmu. W pięknie wszechświata odkrywamy pośrednio piękno Boga. Mówię pośrednio, ponieważ nie jest to oczywiście jakiś naukowy dowód na istnienie Boga. Wszyscy jednak, którzy obserwują niebo zdają sobie sprawę, jak niepokaźny jest człowiek wobec ogromu wszechświata. I stąd rodzi się pytanie, jak to możliwe, że człowiek tak mały niczym ziarnko piasku stawia sobie pytania, które zdają się być nieskończenie większe niż on sam. Człowiek odkrywa w sobie poczucie nieskończoności, które nie przystaje do jego ograniczoności. I znowu nie wprost odsyła nas to do Boga, który dla nas ludzi wierzących jest stwórcą tej harmonii, którą odkrywamy w kosmosie".
Mają posiadać cechy prehistorycznego, wymarłego ponad 10 tysięcy lat temu gatunku, wilka strasznego.
Pozwala przewidzieć zwiększone ryzyko śmiertelności i incydentów sercowo-naczyniowych.
Zakłócenia spowodowane przez człowieka mają znacznie szerszy wpływ, niż wcześniej sądzono.
Dokumnent wskazuje m.in na wyzwania wynikające ze skutków innowacji.
Zwłaszcza niebezpieczne są matki, które bronią swojego potomstwa.
Z ośrodka kosmicznego NASA na Florydzie wystartowała w poniedziałek rakieta SpaceX Falcon 9.
Hiszpańsko-australijski zespół opracował pionierską metodę rozkładu plastikowych śmieci.
Odkryte w Alpach i Arktyce mikroorganizmy potrafią rozkładać plastik w niskich temperaturach.
Do substancji perfluoroalkilowych (PFAS) zaliczane są tysiące syntetycznych związków chemicznych.