Mój kawałek Indonezji

Na co dzień zajmuje się usługami dla branży spożywczej i medycznej. Po pracy ucieka w świat swojego podwodnego królestwa. Największe marzenie? Mieć tyle koralowców, żeby nie było widać tylnej ścianki akwarium.

– Woda nie może być ani brudna, ani zbyt sterylna, dlatego kluczowy jest dobrze dobrany rozmiar filtra – tłumaczy pan Jarosław. – O tym, ile odpadów zbiera, można się przekonać, czyszcząc wsad raz w tygodniu. Śmierdzi niemiłosiernie, aż żona ucieka z domu...

Zimowe wieczory przy akwarium
Część „brudnej roboty” załatwiają same ryby – jedne oczyszczają piasek, inne niwelują pasożyty i infekcje, a nawet żywią się odchodami swoich towarzyszy. Organizmy wzajemnie się wspomagają i uzupełniają, ale o zapewnienie im odpowiednich warunków musi zadbać sam właściciel.

– Regularnie kontroluję poziom zasolenia wody, wypośrodkowany tak, by dogodzić wszystkim mieszkańcom akwarium. Podczas upałów chłodzę akwarium zwykłym wentylatorem pokojowym, bo temperatura wody nie może przekroczyć 30°C – pan Jarosław wskazuje na termometr, a słupek rtęci niepokojąco zbliża się do dwudziestej ósmej kreski.

– Za to w zimie nie potrzebujemy kaloryfera w pokoju. Dzięki temu w całym domu panuje egzotyczny mikroklimat. Bardziej dotkliwe od opłat za wodę są rachunki za prąd. Koralowce potrzebują światła podobnego do tego, jakie znają z oryginalnych warunków. Pojedyncze promyki słońca wpadające przez okno nie wystarczą, więc na jeden litr wody przypada 1W energii, którego dostarczają specjalne lampy. Oprócz tego pracują zintegrowany system pompek i inne urządzenia. Niektórzy hodowcy wyposażają się nawet w czujnik, który wysyła wiadomość SMS w przypadku awarii zasilania.

Hodowla koralowców to nie zabawa z domowym pupilkiem – raczej wymagający proces. To pasja. Pewnie inna niż zbieranie znaczków albo fotografowanie pociągów, ale rozpalająca do głębi. Podobnie jak sportowiec przegrywa walkę o medal, tak też hodowca koralowców może ponieść spektakularną porażkę, kiedy jeden błąd zniweczy wiele lat pracy i poświęcenia. A do czego porównać zwycięstwo? – To satysfakcja z utrzymywania hodowli. Gdy za szybą trzaska mróz i szaleje zawierucha, a okno do połowy zasypane jest śniegiem, siadamy z żoną przed akwarium i kontemplujemy toczącą się w nim akcję. Oto największa nagroda.

«« | « | 1 | 2 | » | »»

TAGI| NAUKA, PRZYRODA

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg