Okolice dzisiejszego wzgórza zamkowego w Bielsku-Białej były zamieszkałe już w XIII w., czyli ok. stu lat wcześniej niż sądzono - poinformowali we wtorek archeolodzy z bielskiego Muzeum Historycznego Bożena i Bogusław Chorążowie.
"To istotne ustalenie, ponieważ dotychczas część badaczy negowała tak wczesne zasiedlenie wzgórza upatrując jego początków najwcześniej pod koniec XIII lub w początkach XIV w." - podkreśliła Bożena Chorąży.
Wynik badań próbek kości zwierzęcych odnalezionych w najstarszym poziomie archeologicznym na wzgórzu zamkowym wskazuje z prawdopodobieństwem sięgającym 93 proc., że pochodzą one z okresu między 1153 a 1287 r. Chorążowie przypomnieli zarazem, że pięć lat temu w rejonie wzgórza odkryte zostały obiekty półziemiankowe datowane na okres sprzed 1210 r.
"Uzyskana data nie pozostawia żadnych wątpliwości: wzgórze zamkowe było zamieszkałe przed lokacją miasta Bielska na prawie niemieckim; mieszkańcy pojawili się tu wcześniej niż wspominają o tym źródła pisane" - podkreślił Bogusław Chorąży.
W opinii bielskich archeologów w pewnej części była to ludność słowiańska. Dowodzą tego fragmenty naczyń glinianych odnalezione w najstarszym poziomie osadniczym podczas prac archeologicznych na wzgórzu. Ich cechy zdobnicze i technologiczne wyraźnie nawiązują do ceramiki słowiańskiej. Możliwe, że mieszkała tu też inna ludność. "XIII w. na Śląsku to okres mieszania się ludności miejscowej z przybyszami" - powiedział Chorąży.
Historycy nie byli dotychczas zgodni co do początków Bielska. Publikujący w latach PRL Zbigniew Perzanowski sugerował, że powstało na gruncie osady targowej, a za świadectwo istnienia uznawał wzmiankę o Belici w dokumencie z 1284 r. Później okazało się, że chodziło w nim o inną miejscowość. Według niemieckiego historyka Waltera Kuhna Bielsko powstało na przełomie XIII i XIV w. w miejscu niezasiedlonym. Podobnie uważał Bogusław Krasnowolski. Według niego osada wyrosła na niezasiedlonych terenach należących do pobliskiej wsi Bielsko, która dziś znajduje się w granicach miasta i jest znana jako Stare Bielsko.
Historyk z Uniwersytetu Śląskiego Idzi Panic uważa, że miasto powstało pomiędzy 1305 i 1312 r. na gruncie osady związanej ze "Starym Bielskiem". Za najstarszą wzmiankę uznaje dyplom księcia cieszyńskiego Mieszka z 1312 r., w którym nadał mieszkańcom prawo wyrębu drewna.
Dotychczas dominował jednak pogląd, że zasiedlenie wzgórza nastąpiło po pożarze, który pod koniec XIII w. zniszczył grodzisko w Starym Bielsku. "Nowa datacja wskazuje, że osady istniały równolegle" - powiedziała Bożena Chorąży. Pożar przyczynił się jednak najprawdopodobniej do tego, że zdecydowano wybudować w uporządkowany sposób miasto w zasiedlonym już miejscu. To wtedy doszło do lokacji Bielska na prawie niemieckim.
Inicjatorem budowy miasta był książę Mieszko. Możliwe, że sprowadził wówczas nowe grupy ludności, w dużej mierze niemieckojęzycznej. "Późniejsze źródła pokazują dużą ilość niemieckich nazwisk. Następuje też zmiana na niemieckie nazw okolicznych miejscowości. To była rewolucja kolonizacyjna" - powiedział Bogusław Chorąży.
Miasto Bielsko należało do Księstwa Cieszyńskiego rządzonego przez Piastów. W 1327 r. zostało lennem Korony Czeskiej. W XVI w. stało się centrum państwa stanowego, a w połowie XVIII w. księstwem, które istniało do 1848 r. W 1951 r. zostało połączone z rozciągającą się na przeciwległym, wschodnim brzegu rzeki Białej miejscowością Biała Krakowska. Powstało Bielsko-Biała.
W ciągu miesięcy całkowicie się rozkłada, nie tworząc nawet mikrocząstek.
Badacze kolejny raz obalili wyniki uzyskane pod koniec lat 80. metodą radiowęglową.
Plamy krwi na Całunie zachowują czerwoną barwę. Naukowcy podjęli próbę wyjaśnienia tego fenomenu.