Ssaki żyjące w grupach żyją dłużej, niż gatunki samotne, co potwierdza korelację ewolucji organizacji społecznej z długowiecznością - poinformował na "Nature Communications" zespół chińskich i australijskich naukowców.
Ssaki wykazują różnorodne sposoby organizacji społecznej - żyją samotnie, w parach albo w grupach/stadach. Jednocześnie znacznie różni się długość ich życia. Np. ryjówki żyją maksymalnie 2 lata, a wieloryby ponad 200 lat.
Wcześniejsze badania nad poszczególnymi gatunkami, takimi jak pawiany czakma, wykazały, że osobniki o silnych więziach społecznych żyją dłużej, niż te o powiązaniach słabych. Zwracano uwagę, że życie w grupie ogranicza ryzyko drapieżnictwa i głodu, co może sprzyjać długowieczności ssaków. Brakowało jednak analiz, w ramach których można by było porównywać różne gatunki zwierząt. Tę lukę w wiedzy uzupełnili w najnowszym badaniu naukowcy z Chin i Australii. Wyniki zostały opublikowane na łamach "Nature Communications" (https://www.nature.com/articles/s41467-023-35869-7).
Aby poznać lepiej związek różnych kategorii organizacji społecznej z długowiecznością, naukowcy przeanalizowali 974 gatunki ssaków. Podzielili je na trzy grupy: organizmy samotne, żyjące w parach - i w grupach/stadach. Do gatunków żyjących w grupach zaliczyli słonie azjatyckie i afrykańskie, lemury katta, zebry górskie i nietoperze podkowce. Gatunki samotne reprezentowane były przez diugonie, mrówniki i wiewiórkę wschodnią.
Badacze ustalili, że generalnie przedstawiciele gatunków żyjących w grupie żyją dłużej, niż przedstawiciele gatunków "samotniczych". Ich zdaniem świadczy to o związku ewolucji modelu organizacji społecznej - i długości życia osobników. Jako przykład podają samotny tryb życia ryjówek krótkoogoniastych i żyjących w grupach nietoperzy podkowców dużych. Zwierzęta te mają podobną masę, ale ich maksymalna długość życia rózni się znacznie. Ryjówki żyją średdnio tylko dwa lata, a nietoperze 30 lat.
Badacze przeprowadzili też analizę genetyczną 94 gatunków ssaków. W efekcie zidentyfikowali 31 genów i hormonów związanych z odpornością, szeroko powiązanych zarówno z uspołecznieniem, jak i długowiecznością.
Autorzy publikacji, Xuming Zhou, Ming Li z CAS Key Laboratory of Animal Ecology and Conservation Biology w Pekinie twierdzą, że wyniki badań wzbogacą wiedzę na temat ewolucji organizacji społecznej i długowieczności tych gatunków.
Urszula Kaczorowska
Badania puszkowanych łososi pomogły ocenić zmiany stanu mórz w ciągu 40 lat
A potem zdziwienie że coraz częściej pojawiają się zdrowotne problemy.
Splątane znaczy jakoś połączone niezależnie od dzielącej je odległości.
Badacze kolejny raz obalili wyniki uzyskane pod koniec lat 80. metodą radiowęglową.
Plamy krwi na Całunie zachowują czerwoną barwę. Naukowcy podjęli próbę wyjaśnienia tego fenomenu.