Ssaki żyjące w grupach żyją dłużej niż gatunki samotne

Ssaki wykazują różnorodne sposoby organizacji społecznej - żyją samotnie, w parach albo w grupach/stadach. Jednocześnie znacznie różni się długość ich życia. Np. ryjówki żyją maksymalnie 2 lata, a wieloryby ponad 200 lat.

Wcześniejsze badania nad poszczególnymi gatunkami, takimi jak pawiany czakma, wykazały, że osobniki o silnych więziach społecznych żyją dłużej, niż te o powiązaniach słabych. Zwracano uwagę, że życie w grupie ogranicza ryzyko drapieżnictwa i głodu, co może sprzyjać długowieczności ssaków. Brakowało jednak analiz, w ramach których można by było porównywać różne gatunki zwierząt. Tę lukę w wiedzy uzupełnili w najnowszym badaniu naukowcy z Chin i Australii. Wyniki zostały opublikowane na łamach "Nature Communications" (https://www.nature.com/articles/s41467-023-35869-7).

Aby poznać lepiej związek różnych kategorii organizacji społecznej z długowiecznością, naukowcy przeanalizowali 974 gatunki ssaków. Podzielili je na trzy grupy: organizmy samotne, żyjące w parach - i w grupach/stadach. Do gatunków żyjących w grupach zaliczyli słonie azjatyckie i afrykańskie, lemury katta, zebry górskie i nietoperze podkowce. Gatunki samotne reprezentowane były przez diugonie, mrówniki i wiewiórkę wschodnią.

Badacze ustalili, że generalnie przedstawiciele gatunków żyjących w grupie żyją dłużej, niż przedstawiciele gatunków "samotniczych". Ich zdaniem świadczy to o związku ewolucji modelu organizacji społecznej - i długości życia osobników. Jako przykład podają samotny tryb życia ryjówek krótkoogoniastych i żyjących w grupach nietoperzy podkowców dużych. Zwierzęta te mają podobną masę, ale ich maksymalna długość życia rózni się znacznie. Ryjówki żyją średdnio tylko dwa lata, a nietoperze 30 lat.

Badacze przeprowadzili też analizę genetyczną 94 gatunków ssaków. W efekcie zidentyfikowali 31 genów i hormonów związanych z odpornością, szeroko powiązanych zarówno z uspołecznieniem, jak i długowiecznością.

Autorzy publikacji, Xuming Zhou, Ming Li z CAS Key Laboratory of Animal Ecology and Conservation Biology w Pekinie twierdzą, że wyniki badań wzbogacą wiedzę na temat ewolucji organizacji społecznej i długowieczności tych gatunków.

Urszula Kaczorowska