Po co mi kierowca?

Nad odpowiednimi konstrukcjami pracują centra technologiczne Chevroleta, Toyoty, Hondy, Mercedesa, Renault, Forda, Peugeota i Citroëna. Od strony informatycznej odpowiednie oprogramowanie próbuje napisać Google. Problemem nie jest stworzenie samochodu, który potrafiłby sam jechać, ale wyposażenie go w taki zestaw czujników, by potrafił reagować na to, co dzieje się na drodze. Już dzisiaj w wielu konstrukcjach to komputer decyduje za kierowcę. Gdy jest za ciemno – włącza światła, gdy pada deszcz – uruchamia wycieraczki, a gdy kierowca jedzie za szybko – ostrzega o łamaniu przepisów. Automatyczne rozpoznawanie znaków, ustawianie świateł tak, by nie oślepiały kierowców jadących z naprzeciwka, utrzymywanie stałej i bezpiecznej odległości od poprzedzającego pojazdu – to wszystko już jest. Tak samo jak urządzenie pilnujące, czy pojazd nie zjeżdża z drogi, gdy kierowca zasnął. Wspomniane gadżety nie tyle zastępują kierowcę, ile mu pomagają. Są jak asystent. Ale producenci samochodów chcą więcej. Chcą stworzyć samochód, który będzie się sam prowadził. Jak?