Paleontologiczne eldorado!

Unikatowy w skali światowej zespół skamieniałości morskich i lądowych sprzed 148 mln lat odkrył paleontolog dr Adrian Kin. Badania niezwykle bogatego stanowiska prowadzi międzynarodowy zespół naukowców w ścisłej współpracy z Państwowym Instytutem Geologicznym

Gdzie można znaleźć najpiękniejsze skamieniałości na świecie? Każdy miłośnik paleontologii odpowie bez namysłu, że w Solnhofen, w Bawarii. W drobnoziarnistych wapieniach tego kamieniołomu odkryto m.in. kompletny szkielet archaeopteryksa – ewolucyjnego ogniwa przejściowego między gadami i ptakami. Nawet osoby mniej zainteresowane historią Ziemi przypomną sobie zapewne fotografie z National Geographic pokazujące odciśnięte z zadziwiającą precyzją skrzydła jurajskich ważek, zębate szczęki ryb drapieżnych, delikatne pancerzyki krewetek i setki innych wspaniale zachowanych skamieniałości. Do niedawna uważano, że Solnhofen nie ma swojego odpowiednika na świecie, ale tak już nie jest...

  mat. prasowy Skamielina ze Sławna
Wśród znalezionych skamieniałości znajduje się doskonale zachowany okaz niezwykle delikatnego skrzydła pra-ważki, należącej do nieznanego nauce gatunku Mówi dr Adrian Kin ze Stowarzyszenia Przyjaciół Nauk o Ziemi „Phacops” oraz Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UJ: – Podczas rekonesansu terenowego w czynnym kamieniołomie wapieni koło Sławna (pow. Opoczno, woj. łódzkie) odkryłem istne archiwum świata pierwotnego sprzed 148 milionów lat. Jest to najbliższy znany odpowiednik wiekowy słynnego południowoniemieckiego Solnhofen. W umiarkowanie chłodnym i niezbyt głębokim morzu późnojurajskim bujnie rozwijały się tutaj organizmy zasiedlające strefę dna i toni wodnej. Wśród skamieniałości są skrzypłocze, krewetki, ryby, gady morskie, misternie ornamentowane muszle małżów, spiralnie zwinięte amonity o pięknie zdobionych drobnymi żeberkami muszlach, a także ważki, żuki oraz latające gady – pterozaury.

Stanowisko okazało się na tyle bogate, że do jego badania niezbędne było stworzenie międzynarodowego zespołu, kierowanego przez dr. Adriana Kina. W jego skład weszli dr Błażej Błażejowski z Instytutu Paleobiologii PAN, ś. p. prof. Michał Gruszczyński ze Stowarzyszenia Przyjaciół Nauk o Ziemi „Phacops”, dr David Martill ze School of Earth and Environmental Sciences Uniwersytetu w Portsmouth, dr Günter Bechly ze Staatliches Museum für Naturkunde Stuttgart i dr Jim Marshall ze School of Environmental Sciences Uniwersytetu w Liverpoolu. Efektem prac naukowców jest publikacja w prestiżowym periodyku „Lethaia”. Przyszłe badania geologiczne prowadzone będą w ścisłej współpracy z Państwowym Instytutem Geologicznym.