Epoka lodowcowa w Zabrzu

Jak poinformowała PAP kuratorka wystawy Katarzyna Wojtynek, kluczowymi elementami wystawy są m.in. kości mamuta, nosorożca włochatego, jelenia olbrzymiego i innych ssaków żyjących w okresie plejstoceńskim (od ok. 2,5 mln lat do ok. 11 tys. lat temu). Ekspozycję uzupełniają m.in. plansze z informacjami o zwierzętach oraz rekonstrukcje szałasu, narzędzi i broni ludzi sprzed ok. 10 tys. lat.

Jak zaznaczyła Wojtynek, inspiracją do przygotowania wystawy przez Muzeum Geologiczne Państwowego Instytutu Geologicznego było znalezisko dokonane podczas prac na budowie obwodnicy Garwolina (Mazowieckie). Przed kilkoma laty znaleziono tam wiele porozrzucanych szczątków kostnych - należących głównie do mamuta wielkiego.

Mamut jest uważany za jeden z symboli epoki lodowcowej. Przechodzącą w tundrę i tzw. mamuci step lodową pustynię, która obejmowała obecną północną część Polski zamieszkiwały też wówczas m.in.: nosorożec włochaty, dziki koń, niedźwiedź jaskiniowy, hiena jaskiniowa, jeleń olbrzymi, prażubr stepowy, łoś olbrzymi i renifer.

"Miliony znajdowanych kości zasypanych w ziemi lub też uwięzionych w lodzie są świadectwem tragedii ogromnych ssaków plejstoceńskich. Choć wymieranie gatunków - tak samo, jak pojawianie się nowych - jest naturalną częścią ewolucji, w historii Ziemi zdarzało się, że wiele gatunków wymierało jednocześnie. Przyczyny do dzisiaj nie są znane" - wskazała Wojtynek.

"Taki los spotkał dinozaury i ogromne ssaki z epoki plejstoceńskiej. W miarę, jak znajdujemy coraz więcej skamieniałości i poddajemy je coraz bardziej specjalistycznym badaniom, żeby zrekonstruować rośliny i zwierzęta z minionych epok, pogłębiamy swoją wiedzę. Mimo tego miniony świat jest dalej dla nas tylko układanką, do której dokładamy nie zawsze dobrze dobrane puzzle" - dodała kuratorka.

Wojtynek przypomniała też, że od ostatniego masowego wymierania zwierząt i roślin w późnym plejstocenie, na świecie nie przybyło nowych gatunków. Obecnie wymieranie gatunków jest znacznie szybsze niż kiedykolwiek, czemu winni są ludzie.

Zaaranżowaną częściowo w półmroku, wzbogaconą o elementy akustyczne - muzykę i głosy zwierząt - wystawę można oglądać w zabrzańskim Muzeum Górnictwa Węglowego do 17 czerwca.