Wielcy uczeni i ich postawa wobec wiary chrześcijańskiej

4. Przykłady uczonych którzy zostali chrześcijanami

Wspomniany już Kepler był matematykiem, fizykiem i astronomem, autorem pojęcia eliptycznych „orbit planet” oraz odkrywca praw kierujących ich ruchem. Był luteraninem, który samookreślił się w następujący sposób: wierzę jedynie i wyłącznie w służenie Jezusowi Chrystusowi. W Nim jest moje schronienie i wszelka pociecha.

Najbardziej znaczący wkład w myśl chrześcijańska spośród fizyków wniósł B. Pascal (1623–1662). Oprócz tego że odkrył zasadniczy związek miedzy mechanika płynów a mechanika ciał stałych, został uznany za ojca rachunku prawdopodobieństwa i kombinatoryki. Znane jest jego powiedzenie że Bóg czyni ludzi świadomymi swej wewnętrznej niegodziwości [czyli świadomymi że są grzesznikami], jednoczy się z ich najgłębszą duszą, czyni ich niezdolnymi do dążenia do jakiegokolwiek innego celu niż On sam [taki jest efekt nowonarodzenia, o którym wspomnieliśmy wcześniej], ukazując Chrystusa jako kres i centrum, do którego wszystko zmierza.

Robert Boyle (1627–1691), którego można uznać za pierwszego chemika, osobiście ufundował coroczny wykład służący obronie chrześcijaństwa przed obojętnością i ateizmem. Był też prezesem Stowarzyszenia Rozpowszechniania Ewangelii Jezusa Chrystusa w Nowej Anglii.

Z kolei sir Isaac Newton (1642–1727), który w wielu ankietach uznawany jest za największego naukowca wszechczasów, napisał więcej słów na temat teologii niż matematyki i fizyki, z których to dziedzin jest najbardziej znany. Nadal w Wielkiej Brytanii wznawiana jest jego książka o powtórnym przyjściu Chrystusa oparta na proroctwach zawartych w dwóch księgach biblijnych (Daniela i Objawieniu św. Jana). Znane jest jego stwierdzenie, iż Biblia zawiera więcej weryfikowalnych faktów niż jakakolwiek świecka książka historyczna, w które to książki – możemy dodać od siebie – nikt nie powątpiewa.

Podczas obchodów 200. rocznicy urodzin Faradaya (1791–1867) stwierdzono, że gdyby Michael Faraday żył w okresie przyznawania Nagród Nobla, kwalifikowałby się do ośmiu takich nagród! Zapytany na łożu śmierci, czy w aktualnej sytuacji ma jakieś spekulacje naukowe, odpowiedział: Mam tylko pewniki i dziękuję Bogu, że nie opieram mojej umierającej głowy na domysłach, bo wiem komu zaufałem i w tym miejscu przytoczył cytat z Biblii pochodzący od apostoła Pawła.

James Maxwell (1831–1879) podał matematyczna interpretacje pojęcia „pola elektromagnetycznego” Faradaya w postaci równań noszących jego imię, które są jednym z największych osiągnięć ludzkiego intelektu. W 1864 r. napisał: pomyślmy, co Bóg przeznaczył dla tych, którzy zawierza Jego sprawiedliwości i chcą otrzymać od Niego dar życia wiecznego w Jezusie Chrystusie. Będą przemienieni na podobieństwo Jego Syna, a kiedy to się dokona, to nie będzie już dla nich żadnego potępienia. Znana jest reakcja Maxwella na zaproszenie do wzięcia udziału w konferencji poświęconej omówieniu powiązań teorii Darwina z Biblia. Maxwell odmówił, wyjaśniając: tempo zmian hipotez naukowych jest dużo większe niż tempo zmian w interpretacjach biblijnych. Jeśli więc interpretacja biblijna opiera się na jakiejś hipotezie naukowej, pomaga to utrzymywać się tej hipotezie jeszcze długo po tym, gdy już dawno powinna być pogrzebana i zapomniana. Jest to opinia, która powinna zainteresować współczesnych entuzjastów teorii ewolucji Darwina.

Odkrywca fioletowego barwnika syntetycznego jest William Perkin (1838–1907). W uznaniu jego zasług jedno z czasopism przyjęło nazwę Perkin Transactions of the Royal Society of Chemistry. Mając 35 lat Perkin sprzedał swoja firmę przynoszącą mu duże dochody i poświęcił się działalności misyjnej i indywidualnym badaniom naukowym. Na łożu śmierci przypomniał swym dzieciom, żeby zawsze ufały Jezusowi.

William Thomson (1824–1907), znany jako lord Kelvin, był znanym fizykiem i najlepszym wykładowca nauk przyrodniczych swoich czasów. Był autorem ważnych prac z elektromagnetyzmu. Podczas przemówienia w University College w 1903 r. powiedział: Nie obawiajcie się niezależnie myśleć. Jeśli będziecie myśleć z dostatecznym wysiłkiem, to nauka zmusi was do uwierzenia w Boga.

Z tego stwierdzenia, jak łatwo zauważyć, wynika jednoznaczna odpowiedz na pytanie: czy naukowiec może być chrześcijaninem?