Biblijna koncepcja stworzenia

Bóg przedstawiony w Biblii jest przede wszystkim Zbawicielem, który przygarnia człowieka do siebie, aby w ten sposób obdarować go najwyższym dobrem, jakim dla człowieka jest wspólnota z Bogiem. W sytuacji, w której człowiek przez własne nieposłuszeństwo oddala się od Boga i popada w stan grzechu, będący dla niego największym złem, Bóg Zbawiciel najpierw jako Odkupiciel wybawia człowieka z tego stanu, a potem przyłącza do wspólnoty z sobą.

Zbawcze działanie Boga dokonuje się w historii i poprzez historię, dlatego Biblia tak wielką rolę przypisuje myśleniu historycznemu i układa opowiadanie o Bożych interwencjach zbawczych w porządku chronologicznym. Stworzenie jest w tym porządku pierwszą interwencją Boga, gdyż stwarza on świat, aby umieścić w nim człowieka, a stwarza człowieka, aby go do siebie przygarnąć. Dlatego o stworzeniu czytamy na początku Biblii. Stworzenie zaś jest ukazane jako jedna (chronologicznie pierwsza) interwencja Boża i dlatego tajemnica stworzenia podporządkowana jest tajemnicy zbawienia, a obraz Boga Stwórcy jest podporządkowany obrazowi Boga Zbawcy jako obrazowi naczelnemu i zasadniczemu.

Wśród Bożych interwencji zbawczych z pewnością w myśli biblijnej przymierze jest rzeczywistością ważniejszą od stworzenia, choć najpierw musiało nastąpić stworzenie ludzkości, z którą Bóg zawarł przymierze.

Myśląc o stworzeniu jako jednej z Bożych interwencji, Izraelici często, wychwalając Boga, zestawiali Jego dzieła, wymieniając na pierwszym miejscu stworzenie, a następnie, jakby stawiając na równi z nim, historyczne interwencje, jak wyprowadzenie z Egiptu, zdobycie Ziemi Kanaan czy pokonanie wrogów. Świadczy to także o miejscu prawdy o stworzeniu w całokształcie myśli biblijnej.

Odczytując tę myśl i umieszczając w jej ramach pouczenie o stworzeniu, odebraliśmy mu jakieś szczególnie eksponowane miejsce w całokształcie obrazu biblijnego. Wskazaliśmy na tematy, które w tym całokształcie są bardziej zasadnicze, ważniejsze. Nie chcemy jednak przez to pomniejszać roli tajemnicy stworzenia jako takiej ani zaprzeczać faktowi, że opisy stworzenia umieszczone na początku Pisma Świętego są tekstami niezwykle bogatymi w treść, prawdziwymi soczewkami skupiającymi w sobie przebogatą naukę, wyłożoną z mistrzowską finezją.

Do opisów stworzenia powrócimy nieco później i postaramy się ukazać ich nieprzebrane bogactwo. Może uda nam się także zachwycić genialnym sposobem, w jaki opisy te przedstawiają różnorakie prawdy o Bogu, człowieku i świecie. Teraz zatrzymamy się na samej koncepcji stworzenia właściwej Biblii.

Przede wszystkim stworzenie rozpoczyna historię zbawienia, jest na początku. Bóg stwarza wszystko i stwarza z niczego. Jest to w historii myśli ludzkiej koncepcja wyjątkowa i jedyna, a równocześnie najpełniejsza i najbardziej wzniosła. Wszystkie inne ujęcia, jakie pojawiały się w myśli ludzkiej, niezależne od koncepcji biblijnej, nie potrafiły tak dogłębnie ująć tego zagadnienia. Bóg pojawiał się jako twórca lub przetwórca istniejącej już pramaterii i dlatego nie był absolutnym Panem stworzenia, absolutnie także odrębnym od całego stworzenia.