Biblijna koncepcja stworzenia

Taka koncepcja stworzenia, jaką spotykamy w Biblii, jest szczególnie oryginalna, jest także równoważna niezwykle istotnej tezie Pisma Świętego, która dotyczy jedyności Boga. Biblia mówi o Bogu Jedynym, jej nauka jest nauką o monoteizmie. Jedyność Boga wynika z przedstawionej koncepcji stworzenia. Jeżeli absolutnie wszystko zostało stworzone przez absolutnie niezależnego Stwórcę, to musi On być Bogiem Jedynym i nie może być żadnego innego boga. Ale również tak wzniosła koncepcja stworzenia, jaką odczytujemy na kartach Biblii, jest możliwa jedynie przy założeniu absolutnego monoteizmu. Tylko wtedy, gdy Bóg jest absolutnie Jedyny, wszystko inne musi całkowicie pochodzić od Boga przez Jego akt stwórczy, a więc powołanie do bytu z niczego.

Widzimy zatem, że takie ustawienie tajemnicy stworzenia w całokształcie myśli biblijnej, które nie stawia jej jako najbardziej podstawowej i zasadniczej, nie pozbawia biblijnej koncepcji stworzenia niezwykłego bogactwa i nieprzebranej głębi.

Stworzenie świadczy o jedyności Boga i dlatego w Piśmie Świętym często przypomnienie stworzenia występuje w kontekście polemiki z kultami bałwochwalczymi, przez które politeizm zagrażał monoteistycznej religii Izraela. Zmaganie z politeizmem, a zwłaszcza z jego oddziaływaniem przez praktykowanie bałwochwalczych kultów, stale towarzyszy religii Izraela. Jeszcze ostatnia księga Starego Testamentu, Księga Mądrości, podejmuje ten temat. Najczęściej koronnym argumentem na obronę monoteizmu jest stworzenie. Te zmagania świadczą również o tym, że czysty monoteizm, a z nim najwznioślejsza koncepcja stworzenia, podobnie jak inne idee biblijne, odbyły długą drogę rozwoju do swojej konsekwentnie utrwalonej formy. W tym rozwoju myśli opisy stworzenia umieszczone w Księdze Rodzaju z jednej strony odegrały istotną rolę, a z drugiej są świadectwem dokonanych osiągnięć.

Biblijna koncepcja stworzenia, przewyższająca swoją wzniosłością wszystkie inne koncepcje ludzkości na ten temat, nie była i nie jest jedynie koncepcją teoretyczną. Dla nas stanowi ważny element teoretycznego światopoglądu, ale dla Izraelitów, nieprzywiązujących takiej wagi do rozwiązań teoretycznych, choć Objawienie je posiadało, koncepcja stworzenia była przede wszystkim praktycznym pouczeniem o Bogu, któremu można całkowicie zaufać. Można Mu zaufać, gdyż jest mocny, bo stworzył wszystko, można Mu zaufać, bo w mądry sposób stworzył świat dobry, a więc Sam jest mądry i dobry, można Mu zaufać, bo stworzył świat dla człowieka, więc przyjdzie człowiekowi z pomocą, można Mu zaufać, gdyż jest Panem absolutnym, a więc nikt i nic nie może Mu pomieszać szyków i sprawić czegoś wbrew Jego rozporządzeniu.

Izraelita dzięki koncepcji stworzenia nie tyle budował swój światopogląd, ile budował swoje zaufanie pokładane w Bogu. Trzeba także, abyśmy, wyzwoleni już z zatruwających duchową atmosferę sporów światopoglądowych i kompetencyjnych między nauką a Biblią, także przez lekturę tekstów o stworzeniu bardziej budowali swoje zawierzenie Bogu i zbliżali się do naszego Zbawiciela.