Archeolodzy dookoła świata

Afryka
Kilka miesięcy temu swoje osiągnięcia podsumowali archeolodzy z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej UW, którzy prowadzili badania najstarszego ze znanych uniwersytetów w strefie śródziemnomorskiej. Chodzi o kompleks Kom el-Dikka w egipskiej Aleksandrii, w którym kształcono w V i VI wieku n.e. Prawie 700 km na południe od Aleksandrii, w egipskim Gurna (obok Luksoru), grupa badaczy pod kierunkiem Tomasza Góreckiego z Muzeum Narodowego w Warszawie kończy prace wykopaliskowe w strefie dawnej pustelni koptyjskiej znajdującej się wewnątrz starożytnego grobowca. To właśnie tutaj polscy naukowcy odkryli pięć lat temu dwie oprawione w skórę księgi papirusowe i zespół kart pergaminowych z fragmentami starotestamentowej Księgi Izajasza.

W tym roku zakończono też prace w rejonie IV katarakty w Sudanie. Od wielu lat trwa tam akcja opisywania, klasyfikowania, a w niektórych przypadkach także ratowania zabytków znajdujących się na terenach, które zostaną zalane przez spiętrzone przez zaporę wody Nilu. Archeolodzy z Muzeum Archeologicznego w Poznaniu przebadali tam wyjątkowo bogato wyposażony kurhan z okresu późnomeroickiego (I–II w p.n.e.). Zresztą część zabytków, jakie udało się zgromadzić w czasie kampanii ratowniczej w Sudanie, przetransportowano do Polski. Zostaną wyeksponowane w Muzeum Narodowym w Warszawie i Muzeum Archeologicznym w Poznaniu.

Azja
Po dziesięciu sezonach prac archeologicznych badacze z Zakładu Archeologii Śródziemnomorskiej PAN i Muzeum Narodowego w Warszawie zakończyli badania pozostałości kościoła z VI–VIII w., usytuowanego pośród ruin starożytnego miasta Hippos, na wschodnim brzegu Jeziora Galilejskiego w Izraelu. W swoim czasie świątynia była jedną z niewielu znajdujących się na terenie, na którym urzędowo panował islam. Inna grupa badaczy, z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN, zlokalizowała 46 nieznanych wcześniej stanowisk archeologicznych na półwyspie Synaj. Ich wiek oceniany jest na okres od kilkuset tysięcy do kilku tysięcy lat p.n.e. Na niektórych stanowiskach znajdowano szczątki zwierzęce i fragmenty kamiennych narzędzi. Są one przygotowywane pod przyszłe wyprawy. – Jest wielce prawdopodobne, iż zarówno zabytki kamienne, wykonane z chalcedonu, jak i związane z nimi kości zwierzęce są związane z pobytem na tym terenie wczesnych hominidów – przypuszcza szef grupy archeologów dr Jacek Kabaciński. Zanim na odkryte stanowiska wyruszą archeolodzy (planowo w 2011 r.), pojawią się tam geolodzy i paleobiolodzy. Ich głównym zadaniem będzie sprecyzowanie wieku i chronologii znalezisk.