Analogia pomiędzy genami a książką nie jest idealna. Czytając powieść np. na stronie 15, nie zmieniamy treści tego, co zapisane jest na stronie 87. Ponadto książkę czytamy od pierwszej strony do ostatniej, po kolei. Z genami jest inaczej. Ale w tej analogii jest też sporo prawdy. Książki pisane są w jakimś języku, wyrazy składają się z liter, a zdania buduje się według konkretnych zasad. Z informacją genetyczną jest podobnie. Najłatwiej było poznać alfabet, bo ten, w przypadku genów, składa się tylko z czterech literek. Te litery to tzw. zasady azotowe nukleotydów, czyli: adenina, guanina, cytozyna i tymina. Ta ostatnia występuje tylko w zapisie DNA. W sekwencji tych właśnie liter zapisana jest informacja, tak jak w sekwencji 32 liter polskiego alfabetu zapisana jest dowolna informacja w języku polskim. Dla porównania: alfabet angielski ma o osiem liter mniej.