Wfilmach science fiction działania wojenne są prowadzone na odległość. W wygodnych fotelach, tysiące kilometrów od linii frontu piloci sterują ultranowoczesnymi samolotami, a w sąsiednim pokoju inni prowadzą czołgi. Bezpieczni i wyluzowani bardziej przypominają graczy komputerowych niż wojskowych. W takich obrazach pojawiają się też roboty. Niektóre ich czynności inicjować musi człowiek, ale większość dzieje się sama. Maszyny można przecież tak zaprogramować, by same decydowały, same się domyślały i same – na podstawie własnych doświadczeń – się uczyły. Ten obraz wojny nie jest obrazem fikcyjnym. A przynajmniej nie w całości.