Ewolucja człowieka czyli dziecinna małpa

Homo sapiens sapiens (~200 000 lat temu - teraz), obj. mózgu - 1350 cm3
Najprawdopodobniej bardzo postępowa forma H. heidelbergensis (czyli neandertalczyk stanowi boczną linię). Dokonał trzeciego wyjścia z Afryki 100 000 lat temu. Czoło pozbawione łuków brwiowych, dalsza redukcja trzewioczaszki, delikatniejsza budowa ciała w porównaniu z neandertalczykiem. Jako pierwszy posługuje się złożoną mową. Uprawia myślistwo, bartnictwo a także rolnictwo (rys.2).

Rys.2. Drzewo ewolucyjne hominidów.

WIECZNE DZIECKO

Organizm ludzki ma wiele cech, które są spuścizną po jego przodkach, zamieszkujących wschodnioafrykańską sawannę. Są to:

Utrata owłosienia na znacznej powierzchni ciała i zwiększona ilość gruczołów potowych (2 - 5 mln na całym ciele, co jest największą liczbą wśród wszystkich naczelnych). Przystosowanie to służyło wydajnej termoregulacji, a ściśle mówiąc zapobieganiu przegrzewania ciała, zwłaszcza podczas biegu.

Dwunożność, wysklepione i niechwytne stopy, kłykcie potyliczne wciśnięte daleko pod czaszkę, aby głowa mogła spoczywać na nich, spłaszczenie trzewioczaszki powodujące przesunięcie środka ciężkości głowy nad tułów. Są to wszystko przystosowania do biegu na sawannie, który zapewniał szybkie dotarcie do niedawno padłej zwierzyny i uzyskanie świeżego mięsa.

Dwunożność wyewoluowała prawdopodobnie również w celu obserwacji sępów krążących nad padliną i wskazujących tym samym jej położenie.

Wzrost obj. mózgu do obj. ciała, według niektórych naukowców, mógł być sposobem ochrony tego ważnego narządu przed przegrzaniem. J. Von Neumann - ojciec współczesnej informatyki stwierdził kiedyś, że najprostszym sposobem na zabezpieczenie systemu przed usterką jest zwielokrotnienie liczby wszystkich jego części. W przypadku mózgu - wielkiego systemu - byłoby to zwielokrotnienie liczby neuronów mające swoje odbicie we wzroście objętości mózgu. Poza tym większy mózg ma mniejszy stosunek powierzchnia / objętość więc wolniej się nagrzewa.