Ewolucja człowieka czyli dziecinna małpa

Daleki jestem od udowadniania, ze rozwody to rzecz dobra bo naturalna. Jak piszą autorzy „Zarysu mechanizmów ewolucji” : „...normy moralne nie muszą bynajmniej opierać się o to co naturalne”. To, że zjawiska, które mogą być spuścizną po naszych przodkach przejawiają się w pewnej społeczności, to nie znaczy, że powinny być one pochwalane - zwłaszcza gdy są niezgodne z normami obyczajowymi akceptowanymi wewnątrz niej.

W fizjologii kobiety obserwujemy wiele ciekawych zmian, które - jak się przypuszcza - służyły umocnieniu więzi z partnerem. Były to: ciągła gotowość seksualna (seks nie tylko prokreacyjne, ale także wzmacniający więź) połączona z ukryciem okresu jajeczkowania. Samice pozostałych naczelnych mają okresy rui, podczas których widać, że są one gotowe do zapłodnienia. Sprytny trik ewolucyjny kobiety spowodował, że stała się ona gotowa - ale tylko do częstych aktów seksualnych, a nie gwarantowała zarazem sukcesu rozrodczego przy pojedynczym zbliżeniu. Tylko ten mężczyzna, który już dopuszczony, został przy kobiecie dłużej i współżył z nią wielokrotnie, miał szansę „trafić” na okres płodnych dni i liczyć na potomstwo. Jedyną specyficzną zmianą u kobiety podczas jajeczkowania jest obniżenie temperatury ciała. Możnaby więc ciągle trzymać lubą za rękę i uprawiać z nią wieczne spacery do czasu, aż stanie się trochę chłodniejsza. Ale to też wiąże!

Małżeństwa monogamiczne stanowią więc zdecydowanie najbardziej pospolitą strategię wśród współczesnych społeczeństw, co ma związek z jej pierwotnym charakterem. Występuje u około 80 % z nich. Istnieją jednak inne, rzadsze strategie. Oto niektóre z nich:

1. Brak więzi rodzinnych
Występuje w populacji Najarów z Indii. Mężczyźni są pochłonięci prowadzeniem wojen. Nie zawierają małżeństw z powodu braku czasu. Dzieci wychowują same kobiety.

2. Promiskwityzm + monogamia
Występuje u Masajów i Czoggów z Afryki. Młodzi mężczyźni zajmują się wojną. Wchodzą wtedy w wolne związki z wieloma kobietami. Po skończonym okresie wojowania zakładają rodzinę.

3. Poligynia
Częsta wśród plemion afrykańskich. Wódz posiada wiele żon.

4. Poliandria
Występuje u Toddów w Indiach. Z powodu zwyczaju dzieciobójstwa córek, wielu mężczyzn przypada na jedną kobietę. Ma ona wielu mężów. Prowadzą oni wędrowny tryb życia więc jest gwarancja, że przynajmniej jeden z nich w danym czasie będzie w domu i będzie go ochraniać.

5. Poligynia + poliandria
Występuje u Tupi - Kawahibów z Brazylii. Wódz ma wiele żon, lecz dzieli się nimi z braćmi, kompanami i gośćmi.

Na podstawie powyższych przykładów możemy wysnuć wniosek, że nasz gatunek jest bardzo plastyczny i może prezentować różne strategie, w zależności od wymogów otoczenia. Ta szybkość w przystosowywaniu się do różnych warunków, w tym także tych stworzonych przez samego człowieka ma podłoże nie genetyczne, lecz kulturowe. Kultura to niewątpliwie najważniejszy dla naszego gatunku sposób adaptacji. Kultur stworzył człowiek mnóstwo i są one tak różnorodne że trudno wyabstrahować jakikolwiek schemat strukturalny, wspólny dla nich wszystkich.

Udało się natomiast wyznaczyć niezmienniki kulturowe, czyli zjawiska występujące we wszystkich dotychczas zbadanych społecznościach (mogą one jednak być rozwiązane na różne sposoby więc istnienie niezmienników nie wyklucza trudności w znalezieniu schematu strukturalnego). Te niezmienniki to:

• współzawodnictwo między mężczyznami


• zahamowania seksualne, wstydliwość


• tabu kazirodztwa


• dominacja mężczyzn


• terytorializm